Sa sobrang lutang ni Qiao Anhao, halos kalahating minuto pa ang lumipas bago
niya maintindihan kung anong ibig sabihin ng driver. Dali-dali niyang kinuha ang
kanyang wallet at nagbayad ng pamasahe.
Sa tapat lang ng Four Seasons Hotel siya ibinaba ng driver kaya kailangan niya
pang umakyat ng overpass para makarating doon. Pagkaalis ng taxi, naiwanan
siyang nakatayo habang nakatulala sa makukulay na ilaw ng hotel na nasa
kabilang gilid ng napaka lawak na kalsada.
Hindi niya alam kung bakit pero halos hindi na siya makahinga sa sobrang
kaba. Gustong gusto niyang tumuloy pero natatakot siya.
Limang minuto siyang nakatayo sa walang katao-taong kalsada bago siya
dahan-dahan na maglakad papunta sa overpass.
Pagkababa niya, muli nanaman siyang natigilan nang makita niya ang
sasakyang nakaparada sa harap ng hotel.
Ang sasakyan ni Lu Jinnian…
Totoo ngang nagpunta ang asawa niya sa Four Seasons Hotel…
Noong sandaling 'yun, parang bigla siyang nanlumo.
Hindi kaya totoo talaga ang mga sinabi sakanya ni Lin Shiyi kanina?
Na may pinupuntahang foreigner na babae ang asawa niyang si Lu Jinnian sa
Four Season's Hotel?
Pero… tandang tanda niya na sabay silang nakatulog kagabi… kinaumagahan,
siya ang unang nagising at noong oras na 'yun, mahimbing pang natutulog si Lu
Jinnian…Higit sa lahat, nagising siyang magkayap pa rin sila kagaya ng
kinatulugan niyang posisyon.
Sobrang hindi niya makumbinsi ang sarili niya na totoo ang naikikita niya kaya
ilang sandali ang lumipas na nakatitig lang siya sa sasakyang nasa harapan
niya bago niya ibaling ang kanyang tingin sa Four Seasons Hotel. Dahan-dahan
siyang tumingila hanggang sa matanaw niya ang pinaka mataas na palapag.
Nasa pinaka mataas na palapag ang presidential suite…Hindi niya
makakalimutan ang bawat detalye ng sinabi sakanya ni Lin Shiyi, at isa na rito
ang isang room number. Hindi kaya nasa room 1002 talaga si Lu Jinnian at ang
babae nito?
Napalunok nalang si Qiao Anhao at matagal din siyang nagalangan bago siya
makapag ipon ng lakas ng loob na maglakad papasok sa hotel.
Patakaran na ng Four Seasons Hotel na kailangan munang magregister ng mga
pupunta, kahit may bibisitahin lang.
Simple lang ang kailangan niyang gawin: ibigay ang pangalan at ID number ni
Lu Jinnian, at makukumpirma niya kung talaga bang nasa room 1002 ang
kanyang asawa.
Sa front desk ng Four Seasons Hotel, dalawang staff nalang ang naiwang
nakaduty. Halatang inaantok na ang mga ito, gawa na rin siguro ng oras, pero
noong nakita nilang papasok si Qiao Anhao, dali-daling tumayo ang isa para
bumati. Magalang itong nagtanong, "Excuse me Miss, magchecheck in po ba
kayo?"
Pinilit ni Qiao Anhao na magmukhang kalmado. Umiling siya at kinuha ang
kanyang phone para tignan ang ID number ni Lu Jinnian bago siya sumagot,
"May kaibigan ako dito. Bibisitahin ko lang sana siya. Ito ang ID number
niya…."
Dali-daling tinype ng staff sa computer ang ibinigay na number ni Qiao Anhao.
Pagkatapos iinput ng staff ang eleven-digit ID number ni Lu Jinnian, magalang
nitong sinabi kay Qiao Anhao, "Sadlit lang po." Pagkalipas ng kalahating
minuto, muling tumayo ang staff at itinuro ang elevator. "Nasa room 1002 po si
Mr. Lu. Ihahatid na po kita."
Noong narinig ni Qiao Anhao ang kumpirmasyon sa staff, hindi niya alam kung
ano ba talagang dapat niyang maramdaman.
Sa totoo lang, nagpursigi siyang sundan si Lu Jinnian sa kalagitnaan ng gabi
dahil bilang isang babae, kinutuban siya na may tinatago sakanya ang asawa
niya.
Noong nakita niya ang sasakyan nito sa labas ng Four Seasons Hotel, lalong
lumakas ang kutob niya na baka totoo nga ang mga sinabi sakanya ni Lin
Shiyi.
Pero kahit nasa harapan niya na ang lahat ng ebidensya... Hindi niya talaga
mapilit ang puso niya na maniwala kaya nagdesisyon siyang maglakas loob na
dumiretso sa front desk para makisigurado.
Ngayon na nakalatag na sa harapan niya ang lahat ng impormasyon,
pakiramdam ni Qiao Anhao ay parang sinaksak ng napaka lalim ang kanyang
puso, na ngayo'y ayaw ng tumigil sa pagdurugo. Sa sobrang sakit at bigat ng
mga nalaman niya, bigla siyang namutla at maging ang kanyang mga paa ay
nanlamig.
Pero sa kabila ng lahat, paulit-ulit pa ring sinasabi ng puso niya na walang
katotohanan ang mga haka-haka niya.
"Miss? Diba hinahanap niyo po si Mr. Lu? Dito po." Magalang na paalala ng
staff noong nakita niyang nakatulala lang si Qiao Anhao sa kinatatayuan nito.
Kung hindi nagbigay ng paalala ang staff, malamang hindi pa
mahihimasmasan si Qiao Anhao. Mabagal siyang tumungo at kahit
namumutla't sobrang wala na siya sa sarili, pinilit niya pa ring sundan ang
direksyong ibinibigay ng lalaki papunta sa elevator.
Ang staff na rin mismo ang nag'swipe ng card at pumindot ng button papunta
sa pinaka mataas na palapag para sakanya. Bago ito umalis, magalang itong
ngumiti at pinaalala sakanya ang room number na kailangan niyang
puntahan.
Habang nakatayo sa loob ng elevator, nakatulala lang siya sa paiba-ibang
numero na nagkukulay pula. Hindi niya maipaliwag kung bakit pero habang
papalapit siya ng papalapit sa pinaka taas na palapag, pabilis rin ng pabilis
ang tibok ng kanyang puso.
Tatlong minuto lang ang kailangan para makarating sa pinaka taas kung
manggaling sa unang palapag, pero para kay Qiao Anhao, parang ilang
dekada na ang lumipas. Hanggang ngayon ay wala pa rin siya sa sarili kaya
nang magbukas ang elevator, nanatili lang siya sakanyang kinatatayuan kahit
pa tumunog na ang alarm. Nahimasmasan lang siya noong nakita niyang
nagsasara na ito kaya bigla niyang pinindot ang button para muli itong
magbukas at dahan-dahang naglakad palabas.
Bumungad sakanya ang napaka tahimik na corridor at bago siya magpatuloy,
huminga muna siya ng malalim. Para makarating siya sa hinahanap niya,
kailangan niyang kumaliwa at may ilang kwarto siyang lalampasan bago siya
kumanan. Pagkaliko niya, muli siyang maglalakad hanggang sa makarating
siya sa pinaka dulo, ang room 1002
Nakatitig lang siya sa nakasaradong pintuan at ilang beses niyang itinaas ang
kanyang kamay sa pagbabakasakaling kakayanin niyang kumatok, pero sa
mga oras na 'to, tuluyan na siyang nalamon ng takot.
Nasa loob si Lu Jinnian… At ang sabi sakanya ay may kasama raw itong
foreigner na babae... Nauna itong umalis at matagal bago niya nakumbinsi
ang sarili niya na sumunod…Sa mga oras na 'to, ano na kayang ginagawa ng
kanyang asawa at ng kasama nitong babae?
Hangga't maari ayaw niyang maging tipo ng misis na mang'eeskandalo ng
asawa, pero sa dami ng mga nakumpirma niya, hindi na siya tinatantanan ng
isip niya sa mga posibilidad. Sobrang naguguluhan na siya dahil naglalaban
sa loob niya ang prinsipyong dapat magtiwala siya sa asawa niya at ang
kutob na b ka may nangyari na dito at sa kasama nitong foreigner.
Sa apat na buwan silang magkahiwalay, nagtago ito sa America. Sino naman
kaya ang nakilala nito?
Tandang-tanda niya ang bawat detalye ng sulat ni Lu Jinnian na itinago nito
sa porcelain doll. Malinaw na nakasaad dito kung gaano katindi ang
pagmamahal nito sakanya. At ngayong kasal na sila…
Sobrang tigas ng ulo ni Qiao Anhao. Harap-harapan na siyang hinahabol ng
katotohanan pero nagpupumilit pa rin siyang makita ito gamit ang dalawa
niyang mga mata.
Oo. Dapat lang na makita niya ito gamit ang sarili niyang mga mata dahil
hangga't hindi ito nangyayari, hinding hindi siya maniniwala na pagtataksilan
siya ng lalaking pinakamamahal niya.
Kahit na… kahit na niloloko na siya ni Lu Jinnian… Wala siyang ibang
gustong mangyari kundi ang maiuwi ito… asawa niya ito, legal na asawa!
Ipinikit ni Qiao Anhao ang kanyang mga mata at huminga ng malalim habang
bumibilang hanggang tatlo sakanyang isip. Sa pagkakataong ito, buo na ang
loob niya kaya nanggigigil siyang kumatok sa pintuang nasa harapan niya.
Hindi niya alam kung gaano katagal na siyang kumakatok pero nagpatuloy
lang siya kahit nararamdaman niya ng sumasakit na ang kanyang kamay.
Hindi nagtagal, may narinig siyang isang pamilyar na boses mula sa loob…
Ang boses ni Lu Jinnian.
"Sino yan?"
Imbes na sumagot, nagpatuloy lang si Qiao Anhao sa pagkatok kaya nang
magbukas ang pintuan, naiwan ang kamay niya sa hangin. Halos kalahating
minuto siyang nakayuko bago niya muling iangat ang kanyang ulo. Tumambad
sakanya ang Lu Jinnian na nakabihis ng maayos at nakakunot ang noo na
para bang nagtataka kung paano niya ito nasundan.
Medyo matagal din siyang nakatitig sa mga mata ni Lu Jinnian bago niya
dahan-dahang ibaling ang kanyang tingin sa balikat nito at sa paligid ng
kwarto na nasa harapan niya. May nakita siyang dalawang baso ng red wine
na nakalapag sa lamesa, isang kaha ng sigarilyo at ang jacket ni Lu Jinnian
na nakakalat sa sofa.
Makailang beses siyang kumurap bago niya muling tignan ang mga mata ni
Lu Jinnian.
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES