Natutulog si Xu Jiamu sa gilid ng kama habang sina Qiao Anxia at ang
assistant naman ay magkahiwalay na nahihimbing sa sofa at sa upuan.
Maingat na inilapag ni Lu Jinnian sa lamesa ang mga pinamili niya para hindi
niya maistorbo ang mga natutulog bago siya dahan-dahang naglakad palapit
kay Qiao Anhao para kapain kung nilalagnat pa ito.
Pumunta siya sa CR para kumuha ng bimpo na binasa niya ng malamig na
tubig. Pagkatapos niya itong pigain, agad siyang bumalik para ipatong ito sa
noo ni Qiao Anhao.
Medyo guminhawa ang pakiramdam ni Qiao Anhao nang maramdaman niya
malamig na bimpo at hindi nagtagal, unti-unting kumalma ang nakakunot
niyang mga kilay.
Walang balak si Lu Jinnian na iwanan si Qiao Anhao at nanatili lang siya
nakatayo sa gilid habang nakatitig sa malambing nitong mga mata. Makalipas
ang ilang sandali, unti-unti niyang iniangat ang kanyang kamay para himasin
ang buhok nito.
Mula noong bumalik siya para kumuha ng bimpo, hindi pa siya
nakakapagpunas ng kanyang kamay kaya nang sandaling hawakan niya si
Qiao Anhao, halatang nagustuhan nito ang malamig na pakiramdam panlaban
sa mainit nitong katawan.
Hindi niya mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan niya ang maamo
nitong mukha. Gamit ang kannyang hinlalaki, dahan-dahan niyang hinimas
ang pisngi nito, pero noong sandali ring iyon, napatingin siya kay Xu Jiamu
na natutulog ng mahimbing sa gilid ng kama kaya bigla siyang natigilan. Agad
niyang inalis ang kanyang kamay at naglakad papalayo.
Nanatiling tulog sina Xu Jiamu, Qiao Anxia at ang assistant hanggang sa may
dumating na nurse na may dalang pagkain.
Habang kumakain sila, chineck ng nurse ang temperature ni Qiao Anhao.
Hanggang ngayon, nilalagnat pa rin ito kaya muli itong niligyan ng
panibagong swero.
Alas otso na ng gabi noong natapos silang kumain. Nang makita ni Xu Jiamu
ang pagod na pagod at inaantok na mukha ni Qiao Anxia kasabay pa ng
sitwasyon nila sa maliit na kwarto ng ospital, may naisip siyang magandang
ideya na agad niyang minugkahi, "Bakit kaya hindi nalang kayo maghanap ng
hotel para mas makapagpahinga kayo, ako ng bahala dito."
Gustong gustong magpaiwan ni Lu Jinnian sa ospital, pero ano namang
karapatan niyang alagaan si Qiao Anhao kung nandoon naman si Xu Jiamu?
Pinagmasdan niya ang kalmadong mukha ni Qiao Anhao na kasalukuyang
natutulog ng mahimbing at makalipas ang ilang sandali, tumungo siya at
sinabi, "Sige."
Bago siya umalis, itinuro niya muna ang plastic na may laman ng mga binili
niya noong lumabas siya kanina. "Mga damit yan para sakanya."
"Mm" Tumungo si Xu Jiamu at sinabi, "Sige."
Matapos niyang masabi ang kanyang bilin, muli niyang sinilip si Qiao Anhao
at tuluya na siyang naglakad palabas pintuan.
-
Nakahanap ang assistant ng hotel na malapit sa ospital kaya agad siyang
nagpareserve ng tatlong kwarto.
Nakadungaw si Lu Jinnian sa bintana habang tuloy-tuloysa paghithit ng
sigarilyo. Matapos niyang maubos ang ikatlong stick, doon niya lang napansin
na wala ng laman ang kaha. Sinubukan niyang humiga sa kama pero kahit
anong gawin niya, hindi talaga siya makatulog kaya bandang huli, naisipan
niyang magbihis at lumabas muna ng kwarto.
Pumunta siya sa isang tindahan na malapit lang sa hotel para bumili ng isang
kaha ng sigarilyo. Pagkalabas niya, agad siyang nagsindi ng isang stick at
hinihithit ito habang nakatayo sa isang gilid ng kalsadang hindi pamilyar
sakanya.
Medyo maalinsangan ang simoy ng hangin pero hindi maikakaila na talagang
mapayapa ang maliit na bayan lalo na noong sumapit na ang gabi. Walang
mga sasakyan sa kalsada at nakasarado na ang mga tindahan na nasa
magkabilang gilid pero may mga paisa-isa namang motorsiklo na humaharurot
ng takbo.
Medyo matagal na nakatayo si Lu Jinnian hanggang sa maisipan niyang
maglakad pabalik sa ospital.
Pagkarating niya sa in-patirnt's block, hindi niya nakalimutang patayin at
itapon ang sigarilyong hawak niya.
Sobrang tahimik ng buong pasilyo at tanging mga yabag lang ng kanyang
mga paa ang maririnig noong mga oras na iyon.
Huminto siya sa tapat ng pintuan ng kwarto ni Qiao Anhao pero hindi siya
pumasok sa loob, bagkus, sumandal siya pader at mula sa isang bintana,
pinagmasdan niya ng maigi si Xu Jiamu na kasalukuyang nakaupo sa gilid ng
kama habang inaayos ang swero ni Qiao Anhao.
Hindi niya na kayang makita ang nangyayari sa harapan niya kaya tumingala
siya at tinitigan ang ilaw sa kisame hanggang sa maramdaman niya na
parang natutuyo na ang mga mata niya at medyo dumilim na ang kanyang
paningin. Noong mga oras na iyon, wala siyang ibang maramdaman kundi
matinding selos.
May mga pagkakataon talaga na kahit anong gawin ng tao para itago ang
mga bagay-bagay, magkakaroon at magkakaroon pa rin talaga ito ng butas
para malaman ng iba.
Noong umattend si Xu Wanli ng isang dinner kasama ang ilang investors mula
sa entertainment industry, nalaman niya na naaksidente si Qiao Anhao
habang nagfifilm ng 'Heaven's Sword'.
Wala siyang ideya na si Qiao Anhao ang biktima kaya inisip niya na chismis
lang ang narinig niyang balita shanggang sa may isang investor ang lumapit
sakanya at kinumpiram na ang biktima sa aksidente ay walang iba kundi ang
kanyang daughter in law, pero para maiwasan ang problema, pinigilan ang
buong crew na pagusapan ito.
Hindi siya sigurado sa kredibilidad ng nakalap niyang balita, pero pagkauwi
niya binangit niya pa rin ito kay Han Ruchu na agad agad namang tumawag
sa nanay ni Qiao Anxia para malaman ang nangyari. Nang walang sumagot,
hindi na ito nagdalawang isip na tawagan si Qiao Anxia sa sobrang
pagaalala.
Kahit na sinigurado na ni Qiao Anxia na maayos na ang lagay ni Qiao Anhao
at wala ng dapat ipagaalala dahil nandoon naman si Xu Jiamu, hindi pa rin
mapanatag si Han Ruchu at ang nanay niya kaya agad agad na nagbook ng
flight ang mga ito ng sumunod na araw.
-
Noong gabing iyon, bumili ang assistant ng makakain para sa gabihan na
dinala niya sa loob ng sasakyan ni Lu Jinnian. Binuksan niya ang driver's
seat at umupo sa loob.
Kasalukuyang nakaupo si Lu Jinnian sa passenger seat at gamit ang bagong
phone na binili para sakanya ng kanyang assistant, tinitignan niya ang mga
company documents na natambak sakanyang email. Sa tabi niya, may
pagkain na para sana sakanyang tanghalian na hanggang ngayon ay hindi
niya pa rin nagagalaw.
Inilapag ng assistant ang kabibili niya lang na pagkain at itinapon niya ang
luma sa basurahan. Agad siyang bumalik sa driver's seat at sinabi, "Mr. Lu,
halos buong araw ka ng hindi kumakain. Kumain ka muna."
"Hindi ako gutom." Sagot ni Lu Jinnian na hindi manlang nagabalang tumingin
sakanyang assistant at nagpatuloy lang sa pagrereply sa mga email.
Muling nagpatuloy ang assistant, "Mr. Lu, may mga nagaalaga na kay Miss
Qiao. Sigurado ako na magiging maayos na ang lagay niya."
Imbes na pansinin ang sinabi ng assistant, lalo pang inilapit ni Lu Jinnian ang
kanyang phone sakanyang mukha bago siya muling magsalita, "May ilang
problema sa kontrata. Inindicate ko na yung mga kailangang baguhin at
nasend ko na rin sa email mo."
Dahil hindi napansin, napakamot nalang ang assistant sakanyang ilong at
napatingin sa isang bintana na nasa ikalawang palapag ng katapat nilang
gusali. Napabuntong hininga siya habang iniisip kung gaano nagalala si Lu
Jinnian noong nahimatay si Miss Qiao pero wala itong ibang magawa tumayo
nalang sa isang gilid dahil ang taong nasa tabi ni Miss Qiao ngayon ay
walang iba kundi ang fiancé nito.
Pero simula noong dumating ang nanay ni Mr. Xu, hindi na pwedeng makita si
Lu Jinnian sa loob ng ospital kaya napilitan nalang itong maghintay sa
sasakyan. Pagkagising na pagkagising ni Miss Qiao, agad niyang niyang
ibinalita kay Mr. Lu sa pagaakalang mapapanatag na ito at magpapahinga na
pero nagkamali siya dahil hanggang ngayon ay mukhang wala pa rin itong
balak na umalis.
Hindi na nagsalita ang assistant dahil ayaw niyang maistorbo si Lu Jinnian.
Nabalot ng matinding katahimikan ang buong sasakyan maliban nalang sa
paisa-isang pagsasalita ni Lu Jinnian habang nakikipagmeeting sa ibang
board members gamit ang phone nito.
Napakadilim ng kalangitan tuwing sumasapit ang gabi sa nasabing bayan.
Nang matapos na ni Lu Jinnian ang mga natambak niyang trabaho, dahan-
dahan siyang sumandal sa upuan. Habang minamasahe niya ang kanyang
noo, nakita niya ang kanyang assistant mula sa rear view mirror kaya bigla
siyang natigilan at sinabi, "Pwede ka ng umuwi."
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES