Lumong lumo at parang mamatay na si Qiao Anhao samantalang si Lu Jinnian ay nagawa pang ngumiti? Hindi naman talaga mabilis magalit si Qiao Anhao pero dahil sa ipinakita nito, hindi niya napigilan ang kanyang sarili na mainis. Pinilit niyang manlaban para makawala pero lalo lang hinigpitan ni Lu Jinnian ang pagkakayap sakanya na parang balak nito na magdikit na sila.
Lalo pa siyang nainis kaya naisipan niyang kagatin ang balikat ni Lu Jinnian.
Napagalaw si Lu Jinnian nang maramdaman niya ang kagat ni Qiao Anhao pero wala pa rin siyang balak na pakawalan ito.
Dahil sa sobrang inis na hindi siya makawala, wala ng ibang magawa si Qiao Anhao kundi umiyak nalang at ang kanyang buong katawan ay nangiginig. Noong puntong pakiramdam niya ay parang mamatay na siya sa sobrang sakit, bigla niyang narinig ang bulong ni Lu Jinnian.
"Qiao Qiao, totoong nakunan ka at pumirma talaga ako sa abortion papers, pero wala na akong pagpipilian dahil ang bata ay…"
Ang buong akala niya ay ayaw talaga sakanya ni Qiao Anhao at ngayon niya lang naintindihan na dahil pala ito sa bata.
Halo halo ang mga naramdaman ni Lu Jinnian kaya halos mamatay na siya sa sobrang pagod.
Sa pagkakataong ito, muling napalitan ng lumbay ang kanina'y kaligayahan na nararamdaman niya nang sandaling banggitin niya ang tungkol sa bata. Pabulong siyang nagpaliwanag, "Noong lumabas ang report, sinabi roon na isang linggo ng patay ang bata."
Nagulat si Qiao Anhao sa narinig niya kaya bigla siyang napahinto sa pagkagat kay Lu Jinnian.
"Qiao Qiao, noong dumating ako sa Mian Xiu Garden, dinudugo ka na. Hindi ko alam kung anong nangyari sayo kaya sinugod kita sa ospital…Noong oras na iyon, masama na raw ang lagay mo at kailagan mong maoperahan kaagad.." Hanggat maari, ayaw na sanang maalala ni Lu Jinnian ang nangyari noong gabing iyon dahil kahit hanggang ay may mga pagkakataon pa rin na napapaaginipan niya ito. "Qiao Qiao, patawarin mo ako kung hindi ko naprotektaha ang anak natin kagaya ng dapat na ginagawa ng isang ama."
Ilang beses na kumurap si Qiao Anhao. Dahan-dahan niyang inalis ang kanyang bibig sa balikat ni Lu Jinnian at gulat na gulat siyang tumingin dito. "Namatay sa sinapupunan ko?"
Bahagyang tumungo si Lu Jinnian at nagpatuloy sa pagaalalang baka hindi siya pinaniniwalaan ni Qiao Anhao. "Nasa akin ang lahat ng reports, kung hindi ka naniniwala sa akin, pwede mong tignan ang mga yun kapag nakabalik na tayo."
Patay na ang anak niya? Kaya pinirmahan ni Lu Jinnian ang mga abortion papers? Ibig sabihin, mali lang ang pagkakaintindi niya?
Napakabait ng trato nito sakanya nitong mga nakaraang araw…Pero wala siyang ibang ginawa kundi balewalain lang ang mga ito at umiwas…Kanina lang, marami siyang nasabing masasakit a salita…
Nagsisisi at nahihiya siya sa mga nagawa niya. Sumandal siya sa balikat ni Lu Jinnian at sinilip niya ang parte na kinagat niya kanina…Nagkaroon pala ito ng pasa.
Napayuko nalang siya sa sobrang kahihiyan. Hinimas niya ang pasa nito at pabulong na nagtanong, "Masakit ba?"
Sobrang namumutla na ang mukha ni Lu Jinnian pero nagawa niya pa ring umiling. "Hindi masakit."
Naiiyak nanaman si Qiao Anhao. Niyakap niya ang leeg ni Lu Jinnian at sumandal siya sa dibdib nito.Makalipas ang ilang sandaling pananahimik, unti-unti niyang inangat ang kanyang ulo at bumulong sa tenga nito, "I'm sorry."
Kahit mahina ang pagkakasabi ni Qiao Anhao, malinaw pa rin itong narinig ni Lu Jinnian. Hindi siya sumagot, bagkus lalo niya pang hinigpitan ang pagyakap dito.
Hindi na rin nagsalita si Qiao Anhao. Sa gitna ng walang katao-taong lugar, wala silang ibang maramdaman kundi ang saya sa yakap ng bawat isa.
Sa wakas, tumila na rin ang ulan makalipas ang ilang sadaling pagbuhos nito. Muli nanamang nabalot ng katahimikan ang buong kagubatan at ang tanging maririnig nalang ay ang mga lumalagatik na tunog na nanggaling sa apoy.
Noong sandaling kumalma na si Qiao Anhao, muli niyang inisip ang mga sinabi ni Lu Jinnian. Dahan-dahan niya itong tinignia at sinabi, "Lu Jinnian, bakit namatay ang bata?"
Biglang natigilan si Lu Jinnian at naalala niya ang swallow's nest na ibinigay ni Han Ruchu. Magkahalong poot at paghihinagpis ag bumakas sakanyang mga mata pero pinilit niyang magmukhang kalmado sa harap ni Qiao Ahao.
Biyenan ni Qiao Anhao si Han Ruchu, ang nanay ng taong mahal nito…Kung malalaman nito ang katotohanan, sigurado siya na magkakaroon ng lamat ang relasyon ni Qiao Anhao at Xu Jiamu…Kaya lang naman ito sinaktan ni Han Ruchu ay dahil sakanya, siya talaga ang may kasalanan…
Walang emosyong nagsalita si Lu Jinnian para magpaliwanag, "Kritikal ang unang tatlong buwan ng pagbubuntis, kaya madaling malaglag ang bata. Noong mga panahong iyon, nagfifilm ka pa kaya kulang ka sa nutrisyon at pahinga na naging dahilan kung bakit nangyari yun."
Naalala ni Qiao Anhao noong nagsusuka siya. Akala niya normal lang 'yun dahil sakanyang gastric problem, pero habang iniisip niya ngayon, naintindihan niya na dahil pala 'yun sakanyang pagbubuntis. Noong mga sumunod na araw, bigla nalang huminto ang kanyang pagsusuka kaya akala niya gumaling na siya, pero dahil pala yun sa pagkamatay ng kanyang anak…
Kung nakinig lang sana siya kay Lu Jinnian na magpatingin kaagad sa ospital, baka hindi namatay ang anak nila na naging dahilan pa ng maling pagkakaintindi niya sa mga nangyari.
Ilang sadali ring nanahimik si Qiao Anhao habang iniisip ang mga bagay-bagay bago siya muling magtanong, "Lu Jinnian, bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo?"
Hinang hina na si Lu Jinnian. Sumadal siya sa pader ng kweba habang nakatitig sa apoy. "Qiao Qiao, ayaw kitang maging malungkot."
Wala akong ibang intensyon, ayoko lang maramdaman mo ang sakit na naramdaman ko noong araw na 'yun.
Gusto kong akuin nalang ang lahat ng sakit na posible mong maramdaman.
Nagaalala siya na baka sobrang malungkot si Qiao Anhao kaya hindi niya sinabi. Hindi dahil ayaw niya sa bata…Hindi nanaman mapigilan ni Qiao Anhao ang kanyang emosyon kaya muli nananaman siyang naging mangiyak niyak. Pabulong siyang nagsalita, "I'm sorry."
Hinintay ni Qiao Anhao na sumagot si Lu Jinnian pero nang hindi ito sumagot, muli siyang nagtanong, "Lu Jinnian, galit ka ba sa akin?"
Hindi na kayang pigilan ni Lu Jinnian ang kanyang ubo kaya iilabas niya muna ito bago siya magtaong, "Huh?"
"Galit ka ba sa akin kasi mali yung inisip ko?" Muling inulit ni Qiao Anhao ang kanyang pagtatanong sa sobrang pagaalala.
"Hndi…"
Bago pa matapos ni Lu Jinnian ang gusto niyang sabihim, bigla nalang siyang natumba kay Qiao Anhao.
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES