App herunterladen
46.04% Bringing the Nation's Husband Home (Tagalog) / Chapter 448: Bakit ayaw mo sa anak ko? (9)

Kapitel 448: Bakit ayaw mo sa anak ko? (9)

Redakteur: LiberReverieGroup

"Oo, ako ito," Malinaw na narinig ni Lu Jinnian ang mahinang boses ni Qiao Anhao. Makalipas ang ilang sandali, muling nagsalita si Lu Jinnian, "Qiao Qiao, kamusta na ang pakiramdam mo ngayon?"

Matapos magtanong ni Lu Jinnian, nakaramdam si Qiao Anhao na may mahapdi sa kanyang kaliwang binti kaya napakagat siya ng kanyang labi bago sumagot ng mahinahon, "Ayos lang ako."

Iniangat niya ang kanyang ulo at tinignan ang tuyong tangkay ng puno na nasa itaas niya. "Nasaan tayo?"

"Hindi ko alam," matapat na sagot ni Lu Jinnian.

"Oh…"

Wala na ni isa sakanila ang gustong magsalita. Tutok na tutok si Lu Jinnian at maingat na naglalakad habang nakapasan sa likod niya si Qiao Anhao.

Samantalang si Qiao Anhao naman ay hindi pa rin makalimutan ang nangyari sakanya kaya tulala lang siya habang nakasandal sa likod ni Lu Jinnian. Inisip niya ng maigi ang mga bagay bagay at nang sandaling mapagdugtong niya ang mga ito, napagtanto niya na kasama niya ngayon si Lu Jinnian dahil tumalon din ito sa rumaragasang sapa para sundan siya.

Noong sandaling iyon, bigla sumikip ang kanyang dibdib at hindi niya maintindihan kung bakit.

Hindi naman masyadong mataas ang tatlong metrong bangin, pero masyadong malakas ang agos ng tubig, hindi ba ito natakot na baka mamatay ito? Aat bakit ito tatalon? Kung hindi ba ito tumalon, posible kayang patay na siya ngayon?

Walang katapusan ang pagdagsa ng mga katanungan sa isip ni Qiao Anhao kaya hindi niya na narinig ang sinabi ni Lu Jinnian sakanya tungkol sa kweba na nasa harapan nila.

Habang pasan ni Lu Jinnian, pumasok sila sa kweba. Mukhag may nakapunta na rin dito noon dahil mayroon itong lumang banig at uling sa loob.

Natatakot ni Lu Jinnian na sipunin si Qiao Anhao kaya sinenyasan niya ito na lumapit sa apoy. Pagkatayo ni Qiao Anhao, halos matumba siya sa sobrang sakit ng kanyang kaliwang binti. Dali-daling lumapit si Lu Jinnian para saluhin siya. "May masakit ba sayo?"

"Ayos lang." Umiling si Qiao Anhao at paika-ikang naglakad papalapit sa apoy. Pero hindi siya kayang makita ni Lu Jinnian na nahihirapan kaya matapos ang dalawang hakbang, bigla siyang binuhat nito at ibinaba malapit sa apoy.

Hinawi ni Lu Jinnian ang pulang costume ni Qiao Anhao at nakita niya na punong puno na ng dugo ang puting pantalon na suot nito bilang pangilalim. Nagbago ang kanyang itsura at dahan-dahang itinaas ang tela para makita ang nangyari. Mayroon itong malaking sugat sakanyang kaliwang binti at hanggang ngayon ay umaagos pa rin ang dugo mula rito.

Buti nalang, hindi masyadong malalim ang sugat. Nagbuntong hininga siya at dali-daling hinubad ang damit niya na medyo tuyo na. Itinapat niya ito sa apoy para mas lalo pa itong tumuyo bago niya ito punitin para magamit niya bilang pambalot sa binti ni Qiao Anhao.

Kahit anong ingat niya, ramdam pa rin ni Qiao Anhao ang sakit. Sa sobrang hapdi, nagpigil ito ng hininga kaya kinabahan siya. Medyo nanginginig siya habang sinubukan niyang mas pagaanin pa ang kanyang kamay.

Napakagat nalang si Qiao Anhao ng kanyang labi sa sobrang sakit. Sa tulong ng liwanag na nanggaling sa apoy, pinagmasdan niya ang mukha ni Lu Jinnian. Sinubukan niyang pigilan ang kanyang nararamdaman kaya yumuko siya at dahan-dahang ikinuyom ang kanyang mga kamay.


Kapitel 449: Bakit ayaw mo sa anak ko? (10)

Redakteur: LiberReverieGroup

Halos kalahating oras na simula noong umalis si Lu Jinnian sa kweba nang biglang kumidlat at kumulog ng malakas kaya natakot si Qiao Anhao na naiwan sa loob. Hindi nagtagal, tuluyan ng bumuhos ang malakas na ulan sa labas.

Maraming puno ang nakapaligid sa kweba na pinagsisilungan nila kaya bihirang pumatak ang ulan sa lupa.

Noong ikalawang beses na kumidlat, hindi na mapalagay si Qiao Anhao dahil natatakot siya na baka matamaan si Lu Jinnian. Sinubukan niyang tumayo at noong maglalakad na sana siya papalabas, saktong dumating naman ito na may dalang mga tangkay ng puno, kaya hinawi niya ang kanyang damit at muling umupo.

Dinagdagan ni Lu Jinnian ng tangkay ang apoy at noong nagbabaga na ang mga ito, kumuha siya ng ilang prutas para ibigay kay Qiao Anhao. "Kumain ka."

Tinignan ni Qiao Anhao ang kulay pulang prutas na para sakanya ay mukhang mansanas pero alam niyang hindi kaya medyo nagalangan siya noong una bago niya ito kunin.

Alam ni Lu Jinnian kung anong tumatakbo sa isipan ni Qiao Anhao kaya habang nagpapatuloy siya sa pagpapabaga ng mga tangkay, nagpaliwanag siya, "Prutas yan na sa kagubatan lang tumutubo. Dati, may matandan magsasaka ang nagsabi sa akin na yan daw ang palaging kinakain ng mga taong nakatira sakanila."

Sumagot lang si Qiao Anhao ng isang mahinang "oh" bago niya punasan ang prutas gamit ang kanyang damit. Kinagat niya ito at nasarapan naman siya dahil tamang tama lang ang magkahalong asim at tamis nito.

Nitong mga nakaraang araw, maraming ginawa si Lu Jinnian para mapalapit kay Qiao Anhao at wala siyang balak na magpatinag kahit lagi lang siyang iniiwasan nito.

Alam niya naman na simula nang magising si Xu Jiamu, balewala na siya.

Naghilamos siya ng sandali at bakas sa kanyang mukha ang lungkot noong nagpatuloy siya sa pag'asikaso ng apoy.

Lalo pang lumakas ang ulan sa labas kaya maraming tangkay ng puno ang naglalaglagan sa sahig.

Bukod sa tunog na nililikha ng ulan, maririnig din ang mga lumalagatik na tunog na nanggagaling sa apoy na nasa loob ng kweba.

Wala ni isa sakanila ang nagsasalita.

Nakadalawang prutas si Qiao Anhao at nang sandaling makaramdam na siya ng kabusugan, yumuko siya para pagmasdan ang apoy.

Makalipas ang ilang sandali, nagpatuloy pa rin ang pagbuhos ng ulan. Kinuha ni Lu Jinnian ang kanyang jacket na pinatuyo niya at tumayo para ipatong ito sa balikat ni Qiao Anhao. "Kung pagod ka na, pwede ka ng matulog. Ako ng bahala."

Tinignan ni Qiao Anhao si Lu Jinnian at may gusto sana siyang sabihin pero hindi niya magawa. Bandang huli, humiga nalang siya sa banig at ginamit ang jacket ni Lu Jinnian bilang kumot bago niya tuluyang ipikit ang kanyan mga mata.

Makalipas ang ilang sandali, narinig niya ang mga yabag ng paa ni Lu Jinnian na sa wari niya ay naglalakad palabas. Iminulat niya ang kanyang mga mata at nakita niya na wala itong suot na pang'itaas at nakasandal ito sa bunganga ng kweba.

Kasalukuyan itong nagmamatyag sa paligid. Wala man itong anumang ipinapakitang kakaibang reaksyon pero pakiramdam niya ay malungkot ito.

Pero nagdesisyon siya na muling ipikit nalang ang kanyang mga mata at pilitin ang kanyang sarili na matulog.


Load failed, please RETRY

Geschenke

Geschenk -- Geschenk erhalten

    Wöchentlicher Energiestatus

    Stapelfreischaltung von Kapiteln

    Inhaltsverzeichnis

    Anzeigeoptionen

    Hintergrund

    Schriftart

    Größe

    Kapitel-Kommentare

    Schreiben Sie eine Rezension Lese-Status: C448
    Fehler beim Posten. Bitte versuchen Sie es erneut
    • Qualität der Übersetzung
    • Veröffentlichungsstabilität
    • Geschichtenentwicklung
    • Charakter-Design
    • Welthintergrund

    Die Gesamtpunktzahl 0.0

    Rezension erfolgreich gepostet! Lesen Sie mehr Rezensionen
    Stimmen Sie mit Powerstein ab
    Rank 200+ Macht-Rangliste
    Stone 0 Power-Stein
    Unangemessene Inhalte melden
    error Tipp

    Missbrauch melden

    Kommentare zu Absätzen

    Einloggen

    tip Kommentar absatzweise anzeigen

    Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.

    Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.

    ICH HAB ES