Sabay-sabay na nagpunta ang buong crew sa pinangyarihan ng insidente at lahat sila ay nagaalalang dumunaw sa bangin.
Masyadong mabilis ang pagragasa ng tubig kaya mabilis na naanod si Qiao Anhao sa malayo. Wala pang limang minuto ang nakakalipas simula noong naganap ang aksidente nang biglang sumulpot si Lu Jinnian sa tubig. Ang lahat ay isinigaw ang pangalan niya pero wala siyang marinig dahil masyadong malakas ang pwersa ng tubig. Pinagmasdan niya ng maigi ang buong kapaligiran at lumangoy kung saan niya huling nakitang inanod si Qiao Anhao.
Noong sandaling iyon, biglang nahimasmasan ang assistant ni Lu Jinnian. Pasigaw niyang sinabi sa mga taong nakadungaw sa bangin, "Ano pang tinitignan niyo jan, tumawag na kayo ng pulis. PULIS!"
"Tama tama, pulis!" Maraming naglabas ng kanya-kanya nilang mga phone para humingi ng tulong.
Nang tuluyan na silang makatawag sa pulis, biglang may naalala ang assistant kaya dali-dali siyang lumapit sa direktor para kausapin ito, "Hindi pwedeng kumalat ang balitang ito, lalo na ang tungkol kay Mr. Lu. Sa oras na may makaalam nito, siguradong tuluyan ng masisira ang Huan Ying Entertainment."
Walang alinlangang tumungo ang direktor at nagtanong, "Ipapaalam ba natin ito sa pamilya ni Qiao Anhao?"
Nagisip muna ang assistant bago siya sumagot, "Wag muna, magaling naman lumangoy si Mr. Lu. Sigurado ako a maililigtas niya si Ms. Qiao. Ang mabuti pa ay maghintay nalang tayo sa baba. Baka may mangyari sakanila kapag nanatili pa sila ng matagal sa tubig."
-
Habang tinitignan ni Lu Jinnian ang kanyang paligid, naramdaman niya na nadadala siya ng malakas na pagragas ng tubig. Ang ibig sabihin lang nito ay maaring naanod na si Qiao Anhao…. Hindi na siya nagalangan at walang laban siyang nagpaanod sa ang daloy ng tubig.
Mabilis siyang lumangoy pero sinisiguro niya na hindi niya masyadong magagamit ang natitira niyang lakas. Hindi niya na namalayan kung gaano na siya katagal na lumalangoy at kung gaano na siya kalayo mula sa binagsakan niya pero sobrang na ang kaba na nararamdaman niya. Habang iniisip niya ang mga posibleng nangyari kay Qiao Anhao, may bigla siyang nakitang kulay pula na lumulutang, halos sampung metro ang layo mula sakaya.
Noong nalaglag si Qiao Anhao, nakasuot ito ng bistidang kulay pula!
Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa at dali-dali siyang lumangoy papunta sa pulang bagay na lumulutang. Pero habang papalapit siya ng papalapit, lalo pang tumindi ang kaba na nararamdaman niya. Natatakot siya na baka hindi naman pala si Qiao Anhao ang makikita nniya.
Nang tuluyan na siyang makalapit, nakumpirma niya na ang pulang bagay na nakita niyang palutang-lutang ay si Qiao Anhao kaya nagmamadali siyang lumangoy papalapit dito. Hinawakan niya ang dulo ng damit ng namumutlang si Qiao Anhao para hilain ito papalapit sakanya.
Agad niya itong niyakap at kinakabahang tinawag ang pangalan nito, "Qiao Qiao!"
Tumingin sakanya si Qiao Anhao at bahagyang gumalaw ang mga labi nito ngunit masyado itong nanghihina kaya hindi nito magawang magsalita. Noong sandali ring iyon, bigla nalang itong napasandal sakanya bago ito tuluyang nawalan ng malay.
Labanan palang ang agos ng tubig ay napaka hirap na, paano pa kaya ngayon na kailangan niya pang akayin si Qiao Anhao.
Hindi magtatagal at magdidilim na ang kalaginitan. Sinilip ni Lu Jinnian ang babagsakan nilang bangin-di hamak na mas mababa ito kumpara sa nilaglagan nila kanina.
Hindi magtatagal at magdidilim na ang kalaginitan. Sinilip ni Lu Jinnian ang babagsakan nilang bangin-di hamak na mas mababa ito kumpara sa nilaglagan nila kanina. Ang ibig sabihin lang nito, malapit na sila sa lupa kapag sinundan nila ang pagragasa ng tubig.
Sinilip ni Lu Jinnian ang walang malay na si Qiao Anhao bago sila tuluyang magpaanod pababa.
Hindi niya na alam kung nasaan na sila pero dahil sa ilaw na nanggagaling sa buwan, natanaw niya na malapit na sila sa lupa. Noong halos kalahating metro naalang ang layo nila, naramdaman niya na nagumpisa ng humina ang agos ng tubig. Inunang iangat ni Lu Jinnian si Qiao Anhao sa dalampasigan bago siya umahon.
Sinubukan niyang lagyan ng pressure ang tiyan ni Qiao Anhao para lumabas ang anumang nainom nito. Buti nalang, hindi ito masyadong nakalunok ng tubig kaya medyo napanatag siya. Ngunit hindi pa siya nakuntento, kinapa niya rin ang noo at pinakiramdaman ang paghinga nito para siguraduhing hindi ito nilalagnat. Matapos niyang maayos naman ang lahat, doon palang siya tuluyang nakahinga ng maluwag.
Pinagmasdan ni Lu Jinnian ang lugar kung saan sila napadpad – kasalukuyan silang nasa isang gubat. Kinapa niya ang kanyang bulsa at inilabas ang kanyang phone, sirang kahon ng sigarilyo at lighter na pare-parehong basa.
Hindi niya na mabuksan ang kanyang phone dahil medyo matagal din itong nababad sa tubig pero pwede pang gamitin ang ang lighter.
Tinnignan niya ang basang damit ni Qiao Anhao at nagaalala siya na baka sipunin ito kapag hindi ito kaagad nakapagpalit. Hindi niya alam kung may darating ba para tumulong sakanila pero sigurado siya na mahihirapan silang humanap ng gamot sa oras na magkasakit si Qiao Anhao. Masyadong tuyo ang kagubatan kaya hindi siya pwedeng masindi ng apoy sa labas dahil mabilis itong kakalat.
Inisip ni Lu Jinnian kung anong dapat niyang gawin at hindi nagtagal, binuhat niya si Qiao Anhao papasok sa kagubatan para humanap ng masisilungan.
Wala siyang kaalam-alam sa lugar kaya lakad lang siya ng lakad.
Buti nalang, maliwanag ang buwan noong gabing iyon kaya hindi siya masyadong nahirapang maglakad dahil nakikita niya ang daan…
Punong puno ang kagubatan ng mga nalagas na tuyong dahon at tangkay ng puno kaya sa tuwing hahakbang siya ay napuputol ang mga ito.
-
Nang sandaling imulat ni Qiao Anhao ang kanyang mga mata, hindi pa rin siya makapaniwala sa nangyari. Nasaan na siya ngayon?
Iniangat niya ang kanyang ulo para tignan ang paligid niya. Nang makita niyang nasa kagubatan siya, biglang nagbago ang itsura niya at sinubukang alalahinin ang mga nangyari sakanya. Base sa pagkakatanda niya, nalaglag siya sa isang sapa habang nagfifilm sila at ang buong akala niya ay mamatay na siya. Hanggang ngayon nanginginig pa rin siya kapag iniisip niya ito.
Naramdaman ni Lu Jinnian na gumalaw si Qiao Anhao kaya sinubukan niyang lumingon pero hindi niya masyadong maaninag ang mukha nito, kaya tinanong niya nalang ito ng mahinahon, "Qiao Qiao?"
Lalo pang naguluhan si Qiao Anhao noong narinig niya ang boses ni Lu Jinnian.
Bakit magkasama sila? Nanaginip lang ba siya?
Hinintay ni Lu Jinnian na sumagot si Qiao Anhao pero makalipas ang ilang sandali ay hindi pa rin ito nagsasalita kaya muli siyang nagtanong, "Qiao Qiao, gising ka na ba?"
Nahimasmasan lang si Qiao Anhao nang muli niyang marinig ang boses si Lu Jinnian at doon niya lang naalala ang nangyari. Noong oras na susuko na sana siya, naramdaman niya na parang may yumakap sakanya, pero ang akala niya ay guni-guni niya lang ang lahat….
Napagtanto niya na iniligtas siya ni Lu Jinnian, pero hindi niya talaga maproseso ng maayos ang mga nangyari kaya gulat na gulat siyang nagtanong, "Lu Jinnan, ikaw ba yan?"
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES