"MR. LU!" hindi pa man din nahihimasmasan si Zhao Meng sa nangyari kay Qiao Anhao nang makita niya si Mr. Lu na tumalon para sundan ito.
"MR. LU!" Nagmamadaling tumakbo ang assistant habang sumisigaw. Sumilip siya sa baba pero hindi niya kayang tumingin ng matagal dito dahil nalulula siya.
-
Saka palang naramdaman ni Qiao Anhao na nasa panganib siya noong bigla siyang malaglag. Ang sumunod na nangyari ay naramdaman niya nalang na lumubog siya sa tubig na nagyeyelo sa lamig at halos hindi siya makahinga.
Gamit ang dalawa niyang kamay, pinilit niyang iangat ang katawan niya sa tubig. Nang maiahon niya na ang kanyang ulo, dali-dali siyang sumigaw, "Tulong!" pero noong sandali ring iyon, may biglang humampas na alon sakanya kaya muli nanaman siyang lumubog.
Nang muli niyang maiahon ang kanyang ulo, nakita niya na malapit na siyang malaglag sa kasunod na bangin. Gusto niya sanang lumangoy pabalik pero masyadong malakas ang pwersa ng alon kaya kahit anong gawin niya, hindi talaga siya umaabante at sa halip ay lalo pa siyang naitutulak nito.
Hindi nagtagal, napasukan na ng tubig ang kanyang tenga kaya hindi siya masyadong makarinig gawa ng makailang beses na pagtama ng alon sa kanyang mukha. Pagmulat niya ng kanyang mga mata, wala siyang ibang makita kundi ang walang katapusang tubig na rumaragasa papunta sakanya at isang bato na hindi niya maabot.
Unti-unti siyang nabalot ng takot nang maramdaman niya na nauubos na ang kanyang lakas at namamanhid na ang kanyang mga binti.
Akala niya noon ay sa TV lang ito nangyayari ang mga ganitong eksena at kahit kailan ay hindi pumasok sa isip niya na mangyayari ito sakanya.
Pero wala siya sa isang palabas ngayon at kahit anong gawin niya ay walang prinsipeng darating para iligtas siya. Nanghihina na ang kanyang mga kamay, kaya medyo lumulubog na ang katawan niya sa tubig; ramdam na ramdam niya na nasa bingit na siya ng kamatayan…
Mamatay siya sa isang sapa na hindi niya manlang alam kung anong pangalan…
Lahat naman siguro ng tao ay gagawin ang lahat para lang mabuhay, at ganun din si Qiao Anhao kaya ginamit niya ang lahat ng natitira niyang lakas para maingat ang kanyang sarili mula sa pagkakalubog kahit pa pagod na pagod na siya.
Magkahalong takot at pagkawala ng pag-asa ang nararamdaman niya. Kitang kita niya na ang kanyang kamatayan pero hindi niya magawang tumakbo papalayo. Noong mga sandaling iyon, hindi niya napigilan ang kanyang sarili na umiyak dahil sakanyang sitwasyon.
Wala siyang kalaban-laban. Ganun din ang naramdaman niya nang mamatay ang kanyang mga magulang noong sampung taong gulang palang siya, at noong nawala sakanya ang kanyang anak ang pinaka minamahal niyang lalaki. Parang walang awa ang langit sakanya dahil matapos nitong kunin ang lahat ng meron siya, ngayon naman ay mukhang gusto na talaga nitong bawiin ang buhay niya.
Habang iniisip niya ang kanyang sitwasyon,lalo lang siyang natatakot at walang tigil ang kanyang luha sa pag'agos.
-
Noong narinig ni Lu Jinnian ang pagsigaw ni Zhao Meng ng "Nalaglag si Qiao Anhao", bigla nalang nablangko ang kanyang isip at hindi alam kung anong magiging reaksyon niya.
Nang sandaling mahimasmasan siya, gulat na gulat siya pero pinilit niyang manaliting kalmado.
Pero habang iniisip niya na inaanod si Qiao Anhao ng rumaragasang sapa, hindi niya mapigilan ang kanyang sarili na kabahan.
Sabay-sabay na nagpunta ang buong crew sa pinangyarihan ng insidente at lahat sila ay nagaalalang dumunaw sa bangin.
Masyadong mabilis ang pagragasa ng tubig kaya mabilis na naanod si Qiao Anhao sa malayo. Wala pang limang minuto ang nakakalipas simula noong naganap ang aksidente nang biglang sumulpot si Lu Jinnian sa tubig. Ang lahat ay isinigaw ang pangalan niya pero wala siyang marinig dahil masyadong malakas ang pwersa ng tubig. Pinagmasdan niya ng maigi ang buong kapaligiran at lumangoy kung saan niya huling nakitang inanod si Qiao Anhao.
Noong sandaling iyon, biglang nahimasmasan ang assistant ni Lu Jinnian. Pasigaw niyang sinabi sa mga taong nakadungaw sa bangin, "Ano pang tinitignan niyo jan, tumawag na kayo ng pulis. PULIS!"
"Tama tama, pulis!" Maraming naglabas ng kanya-kanya nilang mga phone para humingi ng tulong.
Nang tuluyan na silang makatawag sa pulis, biglang may naalala ang assistant kaya dali-dali siyang lumapit sa direktor para kausapin ito, "Hindi pwedeng kumalat ang balitang ito, lalo na ang tungkol kay Mr. Lu. Sa oras na may makaalam nito, siguradong tuluyan ng masisira ang Huan Ying Entertainment."
Walang alinlangang tumungo ang direktor at nagtanong, "Ipapaalam ba natin ito sa pamilya ni Qiao Anhao?"
Nagisip muna ang assistant bago siya sumagot, "Wag muna, magaling naman lumangoy si Mr. Lu. Sigurado ako a maililigtas niya si Ms. Qiao. Ang mabuti pa ay maghintay nalang tayo sa baba. Baka may mangyari sakanila kapag nanatili pa sila ng matagal sa tubig."
-
Habang tinitignan ni Lu Jinnian ang kanyang paligid, naramdaman niya na nadadala siya ng malakas na pagragas ng tubig. Ang ibig sabihin lang nito ay maaring naanod na si Qiao Anhao…. Hindi na siya nagalangan at walang laban siyang nagpaanod sa ang daloy ng tubig.
Mabilis siyang lumangoy pero sinisiguro niya na hindi niya masyadong magagamit ang natitira niyang lakas. Hindi niya na namalayan kung gaano na siya katagal na lumalangoy at kung gaano na siya kalayo mula sa binagsakan niya pero sobrang na ang kaba na nararamdaman niya. Habang iniisip niya ang mga posibleng nangyari kay Qiao Anhao, may bigla siyang nakitang kulay pula na lumulutang, halos sampung metro ang layo mula sakaya.
Noong nalaglag si Qiao Anhao, nakasuot ito ng bistidang kulay pula!
Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa at dali-dali siyang lumangoy papunta sa pulang bagay na lumulutang. Pero habang papalapit siya ng papalapit, lalo pang tumindi ang kaba na nararamdaman niya. Natatakot siya na baka hindi naman pala si Qiao Anhao ang makikita nniya.
Nang tuluyan na siyang makalapit, nakumpirma niya na ang pulang bagay na nakita niyang palutang-lutang ay si Qiao Anhao kaya nagmamadali siyang lumangoy papalapit dito. Hinawakan niya ang dulo ng damit ng namumutlang si Qiao Anhao para hilain ito papalapit sakanya.
Agad niya itong niyakap at kinakabahang tinawag ang pangalan nito, "Qiao Qiao!"
Tumingin sakanya si Qiao Anhao at bahagyang gumalaw ang mga labi nito ngunit masyado itong nanghihina kaya hindi nito magawang magsalita. Noong sandali ring iyon, bigla nalang itong napasandal sakanya bago ito tuluyang nawalan ng malay.
Labanan palang ang agos ng tubig ay napaka hirap na, paano pa kaya ngayon na kailangan niya pang akayin si Qiao Anhao.
Hindi magtatagal at magdidilim na ang kalaginitan. Sinilip ni Lu Jinnian ang babagsakan nilang bangin-di hamak na mas mababa ito kumpara sa nilaglagan nila kanina.
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES