Nagtalsikan ang mainit na tsaa sa katawan ni Lu Jinnian at nagiwan ito sakanyang damit ng kulay dilaw na mantsa.
Hindi mapakaling bumalik si Lu Jinnian sa kanyang kwarto at pinilit niya ang kanyang sarili na maglakad papunta sa lababo para maghilamos.
Hindi siya masyadong nakainom noong gabing iyon pero sa hindi malaman na kadahilanan, bigla nalang nagloko ang kanyang tyan at sobrang sakit nito. Nang hindi niya na talaga matiis, dali-dali siyang tumakbo papunta sa inidoro para sumuka.
Matagal na nagsuka si Lu Jinnian at nang mailabas niya na ang lahat ng mga nakain niya, di hamak na mas bumuti na ang pakiramdam g kanyang tyan pero ang sakit na nararamdaman niya sakanyang puso ay hindi pa rin nababawasan.
Kalahating buwan na silang magkahiwalay, pero hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ito matanggap. Palagi pa rin siyang umaasa na uuwi ito sakanyang mansyon para samahan siyang matulog. Pero hindi na iyon pwedeng mangyari ngayon dahil nakatira na ito sa mansyon ni Xu Jiamu. Hindi niya maiwasang isipin ang na baka may mangyari sa dalawa, kagaya ng nangyari sakanila noon, at hindi niya kayang tanggapin ang posibilidad na ito…
Habang mas iniisip ni Lu Jinnian ang mga bagay-bagay, mas lalo lang tumitindi ang kaba na kanyang nararamdaman. Nang dumating sa punto na hindi niya na talaga ito kayang tiisin, bigla tumayo siya sakanyang pagkakasalampak. Hindi niya na inalintana ang mga mantsa ng tsaa sakanyang damit at nagmamadaling pumunta sa pintuan ng mansyon ni Xu Jiamu at nagdoorbell.
Masyadong naging mapusok ang kanyang naging pagkilos at paulit ulit niyang pinindot ang doorbell.
Nang magbukas na ang mga ilaw sa loob g mansyon, narinig niya ang boses ni Xu Jiamu. "Sino yan?"
Hindi nagtagal, nagbukas ang mga pintuan.
Nakasuot na si Xu Jiamu ng kanyang pajamas at base sakanyang itsura, mukhang mahimbing na siyang natutulog na may biglang gumising. Medyo iritable ang nang kanyang mukha nang buksan niya ang pintuan pero noong nakita niya na si Lu Jinnian ang taong nasa labas, biglang huminahon ang kanyang itsura at masaya niya itong binati, "Bro?"
Agad na napansin ni Xu Jiamu ang maduming damit ni Lu Jinnian kaya biglang siyang napakunot ng kanyang mga kilay. "Bro, anong nangyari sa damit mo?"
Umiling si Lu Jinnian. "Wala lang ito, aksidente ko kasing natapunan ng tsaa ang sarili ko."
"Oh." Humikab si Xu Jiamu bago siya muling magtanong, "Bro, bakit ka napadaan?"
Dahil sa naging pagtatanong ni Xu Jiamu, napagtanto ni Lu Jinnian na medyo naging pabigla-bigla ang kanyang mga naging pagkilos kaya hindi siya kaagad nakasagot at nagisip ng magandang palusot. "Noong nakaraang araw, may mga kinunan akong litrato sa isang charity event, gusto mo ba akong samahang kunin?"
Tinakpan ni Xu Jiamu ang kanyang bibig at muling humikab bago siya sumagot, "Sa ibang araw nalang. Malalim na ang gabi at medyo inaantok na rin ako. Isa pa, Bro, kailangan mong alagaan ang sarili mo kaya wag mong sanayin na matulog ng masyado ng gabi."
Napakibit nalang si Lu Jinnian ng kanyang mga labi. "Kung ganon…mabuti pa ngang magpahinga ka na."
"Mm," sagot ni Xu Jiamu kay Lu Jinnian na dinugtungan niya pa ng, "Goodnight."
"Goodnight," sagot ni Lu Jinnian bago siya tumalikod para maglakad pabalik ng kanyang mansyon. Nang nasa kalagitnaan na siya ng kanyang paglalakad, naramdaman niya na muli nanamang namatay ang mga ilaw sa loob ng bahay ni Xu Jiamu. Napahinto siya sakanyang paglalakad at biglang pumasok sakanyang isip na gusto niyang pwersadong buksan ang pintuan ng bahay para kunin si Qiao Anhao.
Kung mayroon lang siyang kahit kaunting karapatan, hindi siya magaalangang itakas ito…Pero wala siyang kahit anong karapatan dahil sina Xu Jiamu at Qiao Anhao ay magfiance na, samantalang siya? Para kay Qiao Anhao, wala siyang halaga.
Kiniyom ni Lu Jinnian ang kanyang mga kamay at ipinikit ang kanyang mga mata. Hindi niya maigalaw ang kanyang katawan at medyo matagal siyang nanatili sakanyang kinatatayuan habang nakatingin sa mansyon ni Xu Jiamu bago siya tuluyang maglakad papalayo.
Wala siyang balak na umuwi sa kanyang mansyon at dumiretso muna sa isang malapit na convenience store na magdamag na nakabukas para bumili ng isang kaha ng sigarilyo. Hindi nagtagal, muli siyang bumalik sa tapat ng mansyon ni Xu Jiamu at tumayo lang sa ilalim ng poste na nasa labas nito kung saan siya walang tigil na nanigarilyo buong gabi.
Para sakanya, ang gabing iyon ang pinaka mahaba at pinaka nakakapagod na gabi sa buong buhay niya.
Para sakanya, ang gabing iyon ang pinaka mahaba at pinaka nakakapagod na gabi sa buong buhay niya.
Walang sinuman ang nakakaalam kung anong pagpipigil ang kinailangan niyang gawin sa bawat segundo ng bawat minutong lumipas noong gabing iyon.
Wala ring nakakaalam kung ilang beses siyang sumilip sa masyon ni Xu Jiamu.
At higit sa lahat, walang nakakaalam kung ilang beses siyang umiyak.
Noong gabing iyon, hindi talaga mapakali ang kanyang puso. Tumatagos sakanyang buto ang sakit na kanyang nararamdaman, at hindi niya alam ang kanyang gagawin… Sabay-sabay niyang naramdaman ang lahat ng klase ng emosyon na maari niyang maramdaman.
Kung siya ang tatanungin, ayaw niya na sanang muling maramdaman ang sakit na tiniis niya sa noong gabing iyo.
Nang magumpisa ng sumikat ang araw, doon niya palag naramdaman ang pagod sa nakalipas na magdamag. Pinilit niya ang kanyang sarili na maglakad pabalik sa kanyang mansyon at iwanan ang kanyang kintatayuan na punong puno ng mga upos ng sigarilyo.
-
Kahit mas bumuti na ang pakiramdam ni Xu Jiamu, hindi pa rin siya maituturing na lubusan ng magaling at hanggang ngayon ay madali pa rin siyang mapagod. Noong gabing iyon, sobra siyang napagod dahil marami siyang niluto para sakanyang mga kaibigan at medyo matagal din siyang nakipagusap sa mga ito. Kinailangan niyang magpalipas ng gabi sa Mian Xiu Garden dahil hindi niya nadala ang kanyang sasakyan noong tumakas siya. Natulog siya sa sofa at nang magising siya ng bandang alas otso ng umaga, agad siyang tumawag ng taxi para makauwi.
Katatapos lang ni Qiao Anhao na gumawa ng patalastas kaya wala na siya masyadong gagawin. Nang sumunod na linggo, nanatili lang siya sa Mian Xu Garden para magpahinga at mauod ng mga pelikula.
Bakod lang ang pagitan ng mga mansyon nina Xu Jiamu at Lu Jinnian kaya madaling matanaw kung ano ang ginagawa ng nasa kabilang bakuran.
Halos isang linggo ng hindi nagkakasalubong sina Qiao Anhao at Lu Jinnian simula noong huli silang magkita sa kauna-unahang pagkakataon matapos nilang maghiwalay.
Madalas, humihiga si Qiao Anhao sa balcony para magbasa ng libro at sa tuwing gagawin niya ito, hindi niya nakakalimutang silipin ang katabing mansyon pero lagi niya lang nakikita na nakasara ang malaking pintuan nito. Halatang wala ng nagaasikaso rito dahil punong-puno ang sahig nito ng mga nalagas na dahon at bulaklak
Nagkasalubong sila ni Lu Jinnian sa unang araw ng sumunod na linggo.
Pumirma si Qiao Anhao sa Huan Ying Entertainment. Kadalasan, hindi siya nagpupunta sa opisina dahil wala naman siyang gagawin pero tuwing Lunes, kailangan niya talagang pumunta.
Hindi siya kaagad nakatulog noong gabi ng linggo kaya tanghali na siyang nagising kinabukasan. Noong araw din na iyon, masyadong abala si Zhao Meng sa mga dapat nitong gawin at nagsabi ito na hindi siya masusundo nito. Hindi rin siya makapagmaneho dahil dala nito ang kanyang sasakyan kaya naisipan niyang tumawag nalang ng taxi. Kumain muna siya sa isang restaurant bago siya dumiretso sa Huan Ying Entertainment.
Medyo naiinip si Qiao Anhao sa opisina dahil wala magisa lang siya at wala siyang makausap. Kinuha niya ang kanyang phone para maglibang pero nang nasa kalagitnaan na siya ng kanyang paglalaro, bigla siyang may natanggap na mensahe sa kanyang WeChat.
Nagexit siya sakanyang laro at pinindot ang WeChat para tignan ang mga notifications ng kanilang group chat.
Sa groupchat na tinignan niya, kaunti lang silang nandoon; sila-sila lang na madalas magkita-kita. Halos kalahating oras na ang nakakalipas, nagyaya si Qiao Anxia ngayong gabi na manlilibre ito ng karaoke sa Royal Palace.
Hindi pinansin ni Qiao Anhao ang mga naguusap sakanilang WeChat group. Noong una, hindi napansin ang message at nakita niya lang ito noong tinag na siya ni Qiao Anxia kaya agad siyang nagreply, [Wala akong dalang sasakyan ngayon kaya mahihirapan akong pumunta.]
Hindi nagtagal, tinag din ni Qiao Anxia si Xu Jiamu na mabilis ding sumagot, [Qiao Qiao, nasan ka ngayon?]
[Nasa office]
Medyo matagal bago muling sumagot si Xu Jiamu sa group chat, [Mag'out ka na kaagad sa trabaho mo. Susunduin kita.]
Hindi na sumagot si Qiao Anhao at bumalik na sa paglalaro.
-
Inihinto ni Xu Jiamu ang kanyang sasakyan sa ibaba ng Huan Ying Entertainment at agad niyang tinawagan si Qiao Anhao para sabihin na nagaantay na siya.
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES