Nang mabalot na ng katahimikan ang buong kwarto, unti-unting humupa ang galit niya at napalitan ito ng paninisi sa kanyang sarili at matinding kalungkutan.
Kung hindi niya siguro anak ang batang nasa sinapupunan ni Qiao Anhao, hindi siguro nito kailangang pagdaanan ang ganung klaseng paghihirap.
Kung mas naging mapilit lang sana siya na dalhin ito sa doktor, siguradong mauunahan niya ang mga Xu na malaman ang tungkol sa pagbubuntis nito at magagawa niya sana ang lahat para maproteksyunan ang kanyang magina.
Dahil hindi niya nalaman kaagad, nabigo siyang protektahan si Qiao Anhao at ang kanilang anak. Hinayaan niyang masaktan ito.
Kasalanan niya ang lahat, ang kanyang pagsilang ang nagsilbing umpisa ng lahat ng pagkakamali. Noong tatlong taong gulang siya, nagkaroon siya ng leukemia kaya kinailangang lumuhod ng kanyang ina sa labas ng masyon ng mga Xu para magmakaawang iligtas ang buhay niya at simula nun, naging konektado na ang buong buhay niya sa mga Xu.
Nangako siyang gagawin niya ang lahat para mahalin si Qiao Anhao pero paano niya nagawang ipahamak ito?
Naghahabol na siya kanyang paghinga at lalo pang lumakas ang pagdaloy ng dugo mula sa mga sugat niya. Taglagas palang pero sobrang lamig ng kanyang pakiramdam na para bang nagyeyelo ang buong katawan niya.
Pero lahit gaano pa kasakit ang buong katawan niya, walang wala ito sa sakit na nararamdaman ng kanyang puso…. Dalawang buwan palang ang bata—hindi pa nga ito buo—pero walang kalaban-laban na itong kinuha sa mundo…Simula pagkabata ni Qiao Anhao, kilala na ito ng mga Xu, kaya paano nila nagawang saktan ito?
Ganun na ba talaga sila kasama para gawin ang mga bagay na ito?
Wala ng ibang maramdaman si Lu Jinnian bukod sa malansang nalalasahan niya sa kanyang mga labi na parang gustong lumabas sa mula kanyang bibig. Hindi nagtagal, hindi niya na talaga kinayang pigilan pa at sumuka na siya ng napakaraming dugo.
-
Hindi naka'lock ang pintuan ng study room ni Lu Jinnian kaya nabuksan ito kaagad kahit sa mahinang pagkakatulak lang ni Qiao Anhao.
Tahimik ang buong study room kaya ipinasok niya muna ang kanyang ulo para sumilip ngunit bigla siyang natigilan sa kanyang nakita.
Ibang iba ang itsura ng study room sa nakasanayan niyang makita, malayo ito sa maganda at pang mayaman nitong pagkakaayos noon dahil para itong nasalanta ngayon.
May isang minuto ring natigilan si Qiao Anhao bago siya muling mahimasmasan. Pinilit niya ang kanyang sarili na maglakad papasok sa study room para mas makita ang nangyari. Laking gulat niya nang makita niya si Lu Jinnian na nakahiga sa kaligitnaan ng kwarto. Nakatulala lang ito sa kisame na parang may malalim na iniisip at nababasa niya sa itsura nito ang matinding kalungkutan.
Biglang bumigat ang pakiramdam ni Qiao Anhao. Hindi nagtagal, nakita niyang dumudura si Lu Jinnian ng maraming dugo at namumutla na ang mukha nito.
"Lu Jinnian!" Hindi niya na kinaya at napasigaw na siya habang tumatakbo papasok sa study room.
Habang papalit siya kay Lu Jinnian, bumungad sakanya ang napakarami nitong sugat na nanggaling sa mga bubog na nagkalat sa sahig. Nawasak ang kanyang puso sa nakita niya kaya bigla siyang napahinto bago niya ito tulungang bumangon.
Pero noong sandaling hawakan niya ang braso nito, para itong may kuryente kaya bigla niyang nabitawan ang kamay nito at nalaglag din siya sa sahig.
Wala namang kahit anong bubog sa pinagbagsakan niya pero tumama sa lamp ang kanyang braso kaya nagtamo pa rin siya ng sugat.
Biglang nagbago ang itsura ni Qiao Anhao ngunit hindi niya dinaing ang kanyang sugat at nakatingin lang siya kay Lu Jinnian.
Bakas ang pagkasuplado at pagkailang sa perpektong itsura ni Lu Jinnian, habang ang mga mata naman nito ay nanlilisik sa galit.
Hindi ito ang unang pagkakataon na nakita ni Qiao Anhao na nagwala si Lu Jinnian, pero kung ikukumpara sa mga nakaraan, ito ang pinaka malala. Halatang punong-puno ito ng pagkamuhi kaya hindi niya maiwasang makaramdam ng takot.
Gusto niya sana itong lapitan pero medyo kinakabahan siya kaya pinagmasdan niya muna ang sunod nitong gagawin. Nang makumpirma niya na mas naging kalmado na si Lu Jinnian at mukhang wala na rin itong balak na magwala muli, dahan-dahan siyang lumapit para tulungan itong tumayo ngunit noong sandaling mahawakan niya na ang braso nito, mabilis siyang umatras sa takot na baka bigla lang siyang itulak. Wala naman itong naging imik kaya nagkaroon siya ng lakas ng loob na tuluyan ng lumapit at tawagin ng mahina ang pangalan nito.
Hindi pa rin lubusang nawawala ang takot na nararamdaman niya pero sinubukan niya pa ring tawagin ng mahina ang pangalan nito, na sa sobrang hina ay aakalaing hangin lang. Ngunit ang hindi niya alam, masyado palang makapangyahiran ang kanyang boses kaya nang sandaling marinig ito ni Lu Jinnian, bigla nalang kumalma ang galit na galit nitong puso at unti-unti na itong nahimasmasan. Hindi nagtagal, nang may namumulang mga mata, dahan-dahan tumingin si Lu Jinnian sa natatakot ngunit halatang nagaalala niyang mga mata, at mukhang doon palang ito tuluyang nahimasmasan.
Kasalukuyang nanunuod si Madam Chen ng TV sa baba nang marinig niya ang pagtili ni Qiao Anhao kaya sa sobrang gulat at pagaalala, ilang beses siyang sumigaw ng "Mrs. Lu" pero hindi siya nakuha ng kahit sagot kaya nagmadali siyang umakyat. Pagkarating niya sa study room, hindi niya napigilan ang kanyang sarili na muli na namang mapasigaw sa mga bumungad sakanya, "Mr. Lu, anong nangyari?"
Nagmamadali siyang naglakad papalapit habang nag'aalalang sumigaw, "Mr. Lu, bakit ang dami mong sugat? Tatawag ako ng doktor!"
"Hindi na kailangan…" Simula nang mamatay ang ina ni Lu Jinnian sa ospital, kahit kailan ay hindi nya na ginustong makakita ng doktor at ni isang beses ay hindi siya nagtangkang manghingi tulong mula sa mga ito kahit pa para sa ibang tao. Sa kabila ng napakarami niyang sugat, hindi niya nakikitang sapat na rason ang ito para humingi ng tulong sa doktor kaya hindi siya pumayag sa gustong mangyari ni Madam Chen.
"Pero…" Napakarami nitong sugat… At dahil tag'init ngayon, mas malaki ang posibilidad na maempeksyon ang mga ito. Paano kung may natirang mga butil ng bubog sa katawa nito? Gusto pa sanang makipagtalo ni Madam Chen pero bigla itong napatingin sa braso ni Qiao Anhao at nakita niya na may sugat rin ito kaya muli nanaman siyang napatanong sa labis na pagaalala, , "Mrs. Lu, bakit may sugat ka rin? Baka magpeklat yan kapag hindi nagamot ng maayos."
Dali-daling tinignan ni Lu Jinnian ang braso ni Qiao Anhao at nang makumpirma niya na may sugat rin ito, bigla siyang nataranta at walang alinlangang inutusan si Madam Chen, "Bakit nakatingin ka lang? Bilisan mo at tumawag ka na ng doktor."
Sumagot lang si Madam Chen ng mahinang "Yea" at nagmamadali itong tumawag.
Tumawag si Madam Chen sa pinakamalapit na pribadong ospital sa Mian Xiu Garden kaya nakarating din kaagad ang doktor matapos ang halos sampung minuto.
Noong mga sandaling iyon, naakay na ni Qiao Anhao si Lu Jinnian pabalik sa kwarto nila kaya doon na rin hinatid na Madam Chen ang doktor.
Kumpara sa pinsalang natamo ni Lu Jinnian, di hamak na minor lang ang kay Qiao Anhao at ang mga ganung klase ay hindi naman na talaga kailangang itawag ito ng doktor. Sa totoo lang, kahit nga hindi na ito gamutin, kusa rin naman itong gagaling pagkalipas ng ilang araw kaya naisip ni Madam Chen na ituro si Lu Jinnian na nasa sofa. "Unahin mo munang gamutin ang mga sugat ni Mr. Lu."
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES