"Para sa mundong ito, marahil ay isa ka lang simpleng tao. Pero sa akin, ikaw ang buong mundo.
"In my whole life, I will love you the most.
Medyo matagal bago sumagot si Xu Jiamu, "Qiao Qiao…"
Pagkatapos nitong tawagin ang pangalan ni Qiao Anhao ay biglang naputol ang recording pero ilang sandali lang ay muli nanamang nagsalita si Xu Jiamu na halatang sobrang seryoso, "In my whole life, I will only love you."
Tuluyan ng naputol ang recording at wala ng sumunod pa.
Nabalot ng katahimikan ang buong office at hindi makagalaw si Lu Jinnian habang hawak-hawak ang voice recorder.
Mukha siyang kalmado at wala ring bakas ng kahit anong galit o kaligayahan habang nakatitig sa voice recorder.
Para siyang nanigas.
Hindi gumalaw si Lu Jinnian mula sa posisyong iyon hanggang sa may biglang kumatok sa pintuan. Dahan dahan niyang itinaas ang kanyang ulo at tumingin sa nakasaradong pinto, sinubukan niyang ibuka ang kanyang bibig pero walang lumalabas na kahit ano mula rito. Nilawayan niya ang kayang tuyong mga labi habang pahigpit ng pahigpit ang kanyang hawak sa coice recorder. Huminga siya ng malalim para kumalma bago sinabi, "Come in."
Binuksan ng kanyang assistant ang pinto pero hindi ito pumasok. Nakatayo lang ito at magalang na pinaalalahanan si Lu Jinnian, "Mr. Lu, 7 pm na, gusto mo na bang umuwi?"
Yumuko si Lu Jinnian at medyo matagal bago siya sumagot, "Pwede ka ng umuwi, ako nalang ang magdadrive para sa sarili ko mamaya."
"Sure," sagot ng kanyang assistant bago umatras ng dalawang hakbang para dahan-dahang isara ang pinto.
Muli nanamang nabalot ng katahimikan ang office ni Lu Jinnian. Humarap siya sa bintana at narealize na madilim na pala. Nabalot na ang buong siyudad ng maliliit na ilaw.
Kumuha siya ng isang kaha ng sigarilyo gaya ng kanyang nakasanayan. Tumayo siya para magsindi ng isang stick at tahimik siya nanigarilyo.
Matagal niya na itong alam… pero ang marinig niya ito gamit ang sarili niyang tenga…Biglang nabalot ang kanyang puso ng sobrang sakit na para bang may sumasaksak rito.
In my whole life, I will love you the most.
In my whole life, I will only love you.
Tunay na napakagandang confession.
Ipinikit ni Lu Jinnian ang kanyang mga mata at buong lakas niyang hinitihit ang nicotine para subukang tanggalin ang anumang nararamdaman niya. Pero masyadong naging mabilis ang kanyang paghinga kaya nabulunan siya dahil sa usok at napaubo.
-
Kahapon, nakahanap si Qiao Anhao ng local seller kaya ang kanyang order ay pwedeng maideliver sa Mian Xiu Garden ngayong hapon.
Dalawang malalaking box ang dumating. Pinagtulungang itong buhatin ni Qiao Anhao at Madam Chen papunta sa second floor at itinago nila ito sa kwarto. Bukas pa ang birthday ni Lu Jinnian kaya kinakabahan si Qiao Anhao na baka mabuko siya nito sa kanyang surprise. Inilagay nila ang dalawang box sa cupboard na nasa dressing room pagkatapos ay inilock niya ito at itinago ang susi.
Sa cupboard tinatago ni Qiao Anhao ang kanyang luggage kaya noong nilagay niya ang dalawang box ay kumain ito ng malaking space. Inilagay niya nalang muna ang kanyang luggage sa gilid ng dressing room pero bigla niyang naalala ang kanyang secret box kaya nagmamadali siyang kinuha ito.
Habang naghahanap ng lugar kung saan niya itatago ang metal box, hindi niya napigilan ang kanyang sarili tignan ang laman nito. Ang box ay punong puno ng mga plane at railway tickets, hinawi niya ang mga ito at kinuha ang kulay sky blue na envelope.
Binuksan niya ang envelope at kinuha ang sulat na nasa loob nito. Line by line, puno ang buong page ng kanyang dikit dikit na handwriting.
Lu Jinnian,
"Ang lahat ng tao sa mundong ito ay nageexist para hanapin ang kanilang kabiyak, sa tingin ko nakita ko na ang para sa akin, at ikaw yun.
"Wala akong ibang hinihiling, ang gusto ko lang ay ang makasama ka.
Hindi rin ako magaling sa mga salita, pero ang gusto ko lang sanang sabihin ay kahit na sa susunod na fifty years ay kaya pa rin kitang mahalin kagaya ng pagmamahal ko sayo ngayon.
"Sa mga natitirang araw ng buhay ko, wala na akong mamahalin pang iba ng katulad ng pagmamahal ko sayo.
"Wala kang ideya kung gaano kahirap para sa akin ang lapitan ka mula noong unang araw na nagkita tayo.
"Marami akong pangarap, pero ang lahat ng iyon ay ikaw. Marami akong kahilingan, pero ang lahat ng iyon ay ang makapiling ka. Marami akong gusto, pero ang lahat ng iyon ay ang mahalin mo ako."
"Para sa mundong ito, marahil ay isa ka lang simpleng tao. Pero sa akin, ikaw ang buong mundo.
For the rest of my life, I will only love you.
Qiao Anhao.
Sa likod ng kanyang letter ay gumamit siya ng light pink na pen para magsulat ng ilang linya mula sa kanta ni Jay Chou.
"Rainy days aren't the most beautiful,
It's the house we hid to shelter from the rain that is..."
Noong mga panahong iyon, kahit na malapit na siyang grumaduate, bata pa rin siya na inosente pagdating sa pagibig kaya bigla siyang nahiya sa bawat linya ng kanyang mga isinulat.
Noon, binasa niya ito ng malakas kay Xu Jiamu para kunin ang opinyon nito at matapos nitong makinig sakanya, sinermonan siya nito pero pagkatapos naman nun ay tinulungan din siya nitong itama ang isang salita. Ang last line na dating " For the rest of my life, I will love you the most" ay naging " For the rest of my life, I will only love you."
Sinong bang nakakalam na ang salitang pinalitan nito ay magkakatoo pagkatapos ng mahabang panahon. Makalipas ang maraming taon, si Lu Jinnian para rin ang nagiisang tao sa puso niya.
Napabuntong hininga si Qiao Anhao at ibinalik ang kanyang letter sa loob ng envelope at ipinasok niya ito sa isang tin box. Matapos niyang libutin ang buong bahay, napagdesisyunan niyang itatago nalang niya ang box sa ilalim ng kama.
Ilang sunod-sunod na araw palang na umuuwi ng si Lu Jinnian pero nasanay na si Qiao Anhao sa presensya nito. Pagkatapos magdinner, umuupo muna siya sa living room at nanonood ng TV habang binibilang ang oras kung kailan ito makakauwi.
Kung nalelate ito ng uwi, nakakanuod siya ng broadcast drama. Natatapos ang drama ng 9:45 pm at sa mga oras na iyon ay nakakauwi na si Lu Jinnian. Pero ngayon, natapos na ang drama pero hindi pa rin ito umuuwi kaya nanuod pa siya ng isa pang advertisement na twenty minutes ang tagal, pero kahit natapos na ito ay hindi niya pa rin naririnig ang sasakyan ni Lu Jinnian na paparating.
Naiinip na si Qiao Anhao habang nakaupo sa sofa at ilang beses na rin siyang nagpalit ng posisyon. Kinuha niya ang remote control para maghanap ng magandang channel na mapapanuod. Noong halos 11 pm na, bumangon si Madam Chen mula sa tulog nito para uminom ng tubig at laking gulat nito nang makita si Qiao Anhao na nakaupo pa rin sa sofa. "Mrs. Lu, bakit hindi ka pa natutulog?"
Hindi lumingon si Qiao Anhao kay Madam Chen at nanatili lang na nakatingin sa TV. "Hindi pa ako inaantok." Hindi nagtagal ay dinagdagan niya ito, "Bilisan mo at bumalik ka na sa tulog mo pagkatapos mong uminom ng tubig."
Das könnte Ihnen auch gefallen
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES