Dahil sa ulan kaya bahagyang bumaha. Nang umalis si Lu Jinnian, mga ilang patak ang tumama sa braso ni Qiao Anhao ng umalis ito.
Nang umalis si Lu Jinnian, naiwang mag-isa si Qiao Anhao sa kalye ng Mian Xui Garden. Nagmukhang malungkot si Qiao Anhao dahil sa ilaw ng street lights.
Bumalik ng mansion si Qiao Anhao matapos ng matagal niyang pagkatayo. Pinunasan niya ang luha pagbalik ng mansion.
Pagdating sa bahay sumalubong sa kanya si Madam Chen at tila hindi ito na gulat sa pagdating niya.
"Mrs. Lu, gusto niyong kumain, naghanda ako ng hapunan?"
Matapos umiyak emosyonal pa rin si Qiao Anhao, hindi siya gulat na inaasahan siya ni Madam Chen. Umiling siya at mahinang sumagot, "Hindi na salamat, naghapunan na ako." at nagdagdag, "Medyo pagod ako kaya mauna ako."
"Gusto niyo ng hot bath ng bumuti ang pakiramdam niyo?" sabi ni Madam Chen papaakyat sa taas.
Ngumiti si Qiao Anhao at tumangi, "Okay lang, ako na ang gagawa, magpahinga ka."
"Sige, Magandang gabi Mrs. Lu."
"Maganda gabi."
Ngumiti si Qiao Anhao kay Madam Chen bago pumunta sa taas.
Pagpasok hinagis ni Qiao Anhao ang bag niya, na ligo at nagpalit ng damit. Kinuha ang luggage na dala nang magpunta sa Mian Xui Garden, pinindot ang code, nilabas ang kahon. Umupo sa carpet at binuksan ang kahon.
Magulo ang laman ng kahon may plane tickets, train tickets, at ilang 100 dollar bills.
Matagal tinitigan ni Qiao Anhao ang laman nito at saka hinalungkat ito na hanap niya ang asul na sulat.
Dahan-dahan hinawakan bago niya ito kinuha.
Sealed ang sulat at hindi pa na bubuksan ng may-ari matapos ng maraming taon.
Matagal na ang sulat, kumpas na ang kulay at halos wala na rin ang pulang star.
Matapos umakyat ni Qiao Anhao. Bumalik si Madam Chen sa kuwarto at tumawag.
Tumunog ang telepono ni Lu Jinnian habang papasok ng Highway. Wala balak bagalan ni Lu Jinnian ang sasakyan. Ngunit, tumunog ang telepono at nakita niya galing ito sa Mian Xiu Garden.
Nagdadalawang-isip tinabi ni Lu Jinnian ang sasakyan at sinagot ang telepono.
Alam niya na 3 araw ang pahinga ng filming kaya sinabihan niya si Madam Chen na agahan maghanda ng hapunan at sabihan siya kung bumalik si Qiao Anhao.
Hindi alam ni Madam Chen na inuwi si Qiao Anhao ni Lu Jinnian, magalang niyang sinabi, "Mr. Lu, nagbalik na si Mrs. Lu pero kumain na po siya sa labas kaya umakyat na siya at nagpahinga."
Sumagot si Lu Jinnian ng "mm" bilang tugon pero nang puputulin niya na ang tawag bigla niyang naalala na bahagyang na basa si Qiao Anhao dahil sa ulan hababg naghihintay ng taxi. Hindi niya pinutol at mahinang sinabi kay Madam Chen, "Gumawa ka ng Ginger tea para kay Mrs. Lu ng hindi siya siponin."
"Pero gustong magpahinga ni Mrs. Lu..."
"Mabilis gawin ang Ginger Tea. Kung tulog na siya, gisingin mo nalang at paginom mo bago matulog." Hindi naka pag salita si Madam Chen at tinuloy niya, "Ibaba mo yung temperature mamaya. Hindi ko gustong magka-sipon si Mrs. Lu" ."
Naintindihan ko, Mr. Lu."
Sinigurado ni Lu Jinnian na wala siyang nalimutan at nag bilin, "Hindi dapat ito malaman ni Mrs. Lu na sinabihan kita."
Saka binaba ang telepono.
Matapos ng tawag hindi na tanong ni Lu Jinnian. Kung ano pakiramdam ni Qiao Anhao pagdating da bahay? Umiiyak pa rin ba?
Kinuha niya ang telepono pero nagdalawang-isip siya at binalik ang telepono sa bulsa. Habang naka upo sa driver seat at hawak ang manibela inalala niya ang umiiyak na itsura ni Qiao Anhao. Kilala niya si Qiao Anhao ng 10 taon. Sa loob ng 10 taon. Madalas naka ngiti ito o tahimik at Yuko ang ulo. Minsan kung may hindi ito na gustuhan nagtitiim-bagang ito pero ang unang beses na umiyak ito.
Ramdam niya ang sakit habang iniisip ito. Maging ang puso niya ramdam ang sakit. Pinaandar niya ang sasakyan at bumalik sa Mian Xiu Garden.
Kommentar absatzweise anzeigen
Die Absatzkommentarfunktion ist jetzt im Web! Bewegen Sie den Mauszeiger über einen beliebigen Absatz und klicken Sie auf das Symbol, um Ihren Kommentar hinzuzufügen.
Außerdem können Sie es jederzeit in den Einstellungen aus- und einschalten.
ICH HAB ES