Kapitel 952: 0952 โลกอันคับแคบ

ราชันเร้นลับ 952: โลกอันคับแคบ

เดนิสตกตะลึงสุดขีด รีบโพล่งขึ้น

“ขอโทษ ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น…”

ยังไม่ทันกล่าวจบ มันดึงประตูกลับเข้าหาตัวเอง

โครม!

ประตูไม้ปิดลงต่อหน้าจนเกิดเสียงดังกังวาน

จนกระทั่ง เดนิสเริ่มได้สติ

เราทำอะไรลงไป…

แล้วแอนเดอร์สันกำลังทำอะไร?

มันรีบถอดถุงมือสีดำตามสัญชาตญาณ ขมวดคิ้วสักพักก่อนจะตัดสินใจเดินกลับห้อง จัดกระเป๋าและเตรียมออกเดินทาง

สิ่งที่แอนเดอร์สันคิดจะทำ แม้ว่ามันเองก็อยากทราบ แต่สัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งไม่ชอบมาพากล จึงไม่อยากเอาตัวเองเข้าไปยุ่งเกี่ยว ด้วยเกรงว่าจะตกหลุมพราง

กัปตันบอกว่า จงกลัวในสิ่งที่ไม่รู้จัก แล้วก็อยู่ให้ห่างเข้าไว้… ขณะเดนิสหันหลังกลับ มันได้ยินเสียงประตูไม้ด้านหลังเปิดออก

แอนเดอร์สัน ในสภาพไม่ติดกระดุมเสื้อเม็ดล่างสุด มันเดินออกจากห้องพร้อมกับมีดสีดำสนิท จ้องหน้าเดนิสด้วยอารมณ์ซับซ้อน

“นายไม่คิดจะห้ามฉันเลยหรือ?”

เดนิสได้ ‘กลิ่น’ ของโอกาสในการยั่วยุ จึงหัวเราะในลำคอพร้อมกับตอบ

“นั่นเป็นอิสรภาพของนาย… ถ้านายไม่ได้ทำพินัยกรรมไว้ ฉันรวยเละแน่!”

แอนเดอร์สันยกมือขึ้นลูบแก้ม