ราชันเร้นลับ 125 : สมมติฐานที่น่าสนใจ
ถ้าเกิดความรู้สึกเดจาวู สำหรับผู้วิเศษลำดับเก้าเส้นทางอื่น พวกมันต้องพยายามนึกเค้นความทรงจำของตัวเอง
แต่ไม่ใช่กับนักทำนาย…
ไคลน์ยุติพิธีกรรมตรงหน้าและทำลายกำแพงวิญญาณทิ้ง ก่อนก้มเขียนข้อความลงบนเศษกระดาษ
“ต้นตอของความรู้สึกเดจาวู”
ถัดมา มันนั่งลงตรงมุมเตียงภายในห้อง ปากพึมพำข้อความบนกระดาษ
เมื่อครบเจ็ดครั้ง นัยน์ตาเริ่มกลายเป็นสีดำเกือบสนิท ไคลน์สะกดจิตตัวเองให้หลับพร้อมกับค้นหาภายในท้องทะเลความทรงจำ
บนห้วงมิติพร่ามัวและบิดเบี้ยว มันเห็นรถม้าสาธารณะ เห็นเด็กสาวใบหน้าอ่อนหวานในชุดเดรสยาวสีเทา
สตรีคนดังกล่าวมีผมดำขลับเงางาม ใบหน้ากลมกลึงได้รูป บรรยากาศรอบตัวอ่อนโยน กิริยามารยาทเรียบร้อย แต่ร่างกายกลับมีอาการสั่นเทาอย่างผิดธรรมชาติ
ภาพตรงหน้าไคลน์ดับไป ก่อนฉายใหม่ด้วยฉากหลังตลาดมืดค้าของวิเศษ มันได้พบเด็กสาวคนเดิมกำลังนั่งยองสนทนากับเจ้าของร้านขายหนังสือ
ความฝันจบลงเท่านี้ ไคลน์ลืมตากลับสู่โลกความจริงบนขอบเตียง มันลุกยืนด้วยสีหน้าปราศจากความเคลือบแคลง
ถึงว่าคุ้นตานัก…เคยพบมาแล้วนี่เอง