Chapter 27: New Home
"Ipinapakilala ko nga pala si Celeina. Anak siya ng kaibigan ko sa Maynila." maikling pagpapakilala sakin ni madam Karen.
Nalaman ko din kasi nang mag-usap kami noong araw din na nagising ako na siya si Madam Karen. Asawa siya ng Mayor dito sa probinsya nila.
Sinabi ni madam Karen na dito muna ako sa kanila manirahan hanggat hindi pa bumabalik ang ala-ala ko. Pumayag na din agad ako dahil ayun sa kaniya ay walang nakakaalam sa totoong nangyari maliban nalang sa mismong nakakita sakin at ang pamilya niya.
Tinawag niya lahat ng mga kasambahay nila pagkarating pa lang namin dito sa bahay nila.
Hindi mo masasabing bahay lang dahil sa lawak at laki nito.
Nandito kami sa sala nila at grabe ang lawak at haba ng staircase nila. Naglalakihang chandelier din ang ilaw nila. Napaka elegante din ng bawat upuan nila...
Abala ako sa paglilibot nang mailang ako dahil sa tingin na binibigay sakin ng mga kasambahay nila madam.
"Napakaganda mo naman po ma'am! May lahi po ba kayo? Ang puti-puti po ninyo ma'am" puri ng isang kasambahay at sa tono ng boses nito ay mukhang hindi nagkakalayo ang edad namin. Mas bata lang siguro ito ng isang taon.
"Oo nga po ma'am! Hindi po nakakasawang titigan kayo! Para po kayong anghel!" napakalakas na naman na sambit ng isa pang babae at mukhang kambal sila ng babaeng nagsalita din kanina.
Maliban sakin at kay madam Karen ay kami lang naman ang nakatayo sa harapan nila. Hindi ko alam ang irereak ko dahil pakiramdam ko ay hindi pa ako pinupuri ng ibang tao.
Hindi ko din alam kung ano ba dapat ang irereak ko kaya ngumiti nalang ako at nagpasalamat.
"Napakaganda talaga kaya madaming nagkakagusto" dagdag din ni madam Karen.
Naikwento kasi ni madam Karen na pagmamay-ari pala nila ang hospital sa bayan kung saan ako nakaconfine. Hindi daw nila kailangang mag-alala at baka walang magbantay sakin noong coma pa ako dahil halos lahat daw ng mga doctor at nurses na binata ay dinadalaw ako.
Kaya din noong nagising ako ay may mga bulaklak sa bawat sulok ng hospital. Yung iba ay kitang ilang araw na ding naroon at yung iba naman ay sariwa pa.
Noong malaman nilang gising na ako ay halos puntahan daw nila akong lahat kaso sinabi daw ni madam Karen na hindi pwede at maging sa pag-alis ko ay hindi ko pa nakikita kung sino man ang mga yun. Noon din kasing lumabas kami ng hospital ay hindi ako tumitingin sa mga nadadaanan kong tao dahil naninibago pa ako at parang hindi ko pa nararanasang lumabas na nasakin ang atensyon ng ibang tao.
"Madam, hindi po pala makakauwi si sir Jameson ngayon kaya mauna na daw po kayong magdinner." pagbasag ng isang babae din na sa mukha at boses nito ay nasa 27 o 30 na niya.
"Ganun ba. E yung mga bata anong oras sila darating?" tanong ni madam Karen at saka tumingin sa relo nito.
Wala pang nakakasagot sa tanong niya ay may sumisigaw na sa labas at kung hindi ako nagkakamali ay yung batang babae din na kausap ni madam sa hospital nang magising ako.
"Grandmama!" sigaw agad nito at mabilis na tumakbo at yumakap kay madam nang makita niya ito.
"Asus ganiyan mo na ba ako kamiss. Oh kumusta ang field trip niyo?" masayang pagsalubong ni madam sa kaniyang apo.
"Yes sana lola.. if only kuya didn't bully me" malungkot nitong sumbong at nagpout pa.
Napangiti nalang ako dahil sa kacutetan nito. Gusto ko na tuloy hawakan ang malobo nitong pisngi.
"I didn't bully you. I'm just protecting you." biglaang sagot ng isang batang lalaki kaya napatingin kaming lahat sa pintoan.
Kung ang batang babae ay ubod ng kacutetan. Itong batang lalaki naman ay ubod ng gwapo. Bata pa lang pero yung kilay at mga mata nito ay alam mo ng balang araw pagkakagulohan ito ng mga babae.
"Eh bakit mo ako sinigawan!? Sabi mo pa hindi nalang dapat ako sumama" maiyak iyak na nitong sumbong.
"Because you're stupid!" sigaw na din ng kapatid nito.
"Kurt! Watch your mouth!" galit na ring pagsuway ng kanilang lola.
Nang magalit si madam Karen ay dahan dahang nag-alisan ang mga kasambahay.
"Sorry" mahinang sagot ni Kurt at patakbong umakyat sa staircase.
"Grandmama... kuya doesn't love me" iyak na sabi ng batang babae.
Nakatayo nalang ako habang pinagmamasdan sila na inaalo ni madam Karen ang apo niya.
Ilang saglit lang ay napabaling ang tingin sakin ng batang babae.
"You are so beautiful..." bumitaw ito sa lola niya at lumapit sakin.
"Can I touch your face?" pakiusap nito kaya nagsquat ako para maabot niya ako.
"Call her tita Celeina." sabi ni madam sa apo nito habang marahan niyang hinawakan ang mukha ko.
"Grandmama... gusto ko pong maging kamukha si tita Celeina" sabi nito na ikinatawa ni madam Karen
"Kung ganun sundan mo lang ng sundan si tita Celeina mo para malaman mo kung ano ang ginagawa niya at bakit siya ganiyan kaganda." tuwang-tuwang sagot ni madam Karen kaya tinignan ko siya ng nagtatanong dahil baka sundan nga ako ng sundan ang batang to.
"Really?! Pwede din kitang katabi sa pagtulog tita?" tiningnan ko siya sa mga mata at kitang kita kong wala na akong kawala at mukhang kahit saan ako magpunta ay susundan na niya ako.
"Umm sige" sagot ko nalang at laking gulat ko ng yakapin ako ng mahigpit kaya nawalan ako ng balance at napa bend tuloy ako knee.
Yinakap ko nalang din siya dahil nakakagaan sa pakiramdam at may isang batang gustong gusto ako.
"Apo, bitawan mo na si tita Celeina mo at ihatid na natin siya sa magiging room niya." pang-agaw ni madam sa atensyon niya dahil ayaw na akong bitawan.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone