funny 4th of july

This novel is an "always-ongoing" novel containing a compilation of fictional funny stories. New fictional funny stories will be added to new chapters in this book over time.

This novel contains a compilation on funny chats to entertain all of you. One chapter refers to one chat.

This novel contains funny conversations between fictional people. They are written to entertain all of you. One chapter represents one conversation in this novel.

This novel is an always ongoing novel containing funny stories. One chapter represents one story. New funny stories will be added here over time. So, stay tuned! Notes: All stories and characters in this novel here are fictional! This novel is just for fun!

This is a collection of hilarious blogs written over a long period of time. Some are serious but mostly this book is comprised of blogs that are silly and funny.

เครื่องบรรณาการของเทพงู 蛇神之致敬 เล่ม 1 [ Tribute of the Serpent ] [เวอร์ชันภาษาไทย] โปรย : 简介 ในวสันตฤดูเดือนยี่ เวียนครบรอบในทุกสิบสองปี เป็นปีที่มนุษย์จะเข้าใกล้โลกของเหล่าทวยเทพมากที่สุด เจ้าสาวของท่านเทพหลงเหนียนได้รับการคัดเลือกแล้วในปีนี้ อาเป้ย ไม่เห็นด้วยกับการส่งเครื่องสังเวยแด่เทพ นางไม่เคยยินยอม! นางเพิ่งอายุสิบแปดปีไม่กี่วันมานี้โดยที่นางไม่เคยได้มีชีวิตเป็นของตนเองเลย นางไม่เคยได้ปิ่นปักผมเยี่ยงสตรี นาน ๆ ครั้งนานนางจะได้กินอาหารดี ๆ แล้วนี่มันเรื่องอะไร! ท่านเจ้าเมืองผู้สูงศักดิ์ผู้ปกครองแคว้นทั้งสิบหกแคว้น ทั้งที่ปกติจะมีธุระยุ่งวุ่นวายตลอดเวลา ยังอุตส่าห์มาส่งนางด้วยตนเอง พร้อมทั้งทหารองครักษ์ผู้เป็นจอมยุทธฝีมือเก่งฉกาจหกนาย ถืออาวุธครบมือเพื่อมาคุ้มครองนางไปส่งให้ถึงมือท่านเทพ "ไปเถิด บัดนี้ก็ถึงเวลาของเจ้าแล้ว เจ้าจะได้ไปอยู่กับเหล่าทวยเทพ เพื่อเป็นเกียรติยศแก่บ้านเมืองและบิดามารดาของเจ้า การที่เจ้าเป็นสตรีจิตใจกล้าหาญยอมเป็นผู้เสียสละในวันนี้ ขอให้เจ้าจงภูมิใจ ข้าเองก็จะไม่ลืมเจ้าเช่นกัน... อาเป้ย" "ท่านคงไม่ลืมข้าแน่ล่ะใต้เท้า ข้าทราบดีว่าเส้นทางนี้มิใช่ไปเป็นเจ้าสาวของทวยเทพแต่อย่างใด ข้ากำลังจะไปเป็นอาหารงูต่างหาก" --------------------------- เรื่องราวการเสียสละของเครื่องบรรณาการ ผู้กลายมาเป็นสมบัติเทพปีศาจในเทวโลก --------------------------- "ดู ๆ ไปแล้ว... เจ้าในยามป่วยไข้ช่างงดงามนัก ยิ่งเสียกว่าพัดสีทอง น้ำเต้าวิเศษ กระจกหยินหยาง ข้าว่ามีสิ่งของหลายอย่างที่ข้าโปรดปราน ข้ามีของหายากอีกหลายชิ้น การที่เจ้าผ่ายผอมไปสักหน่อย ไม่ใช่ปัญหา..." เสียงของบุรุษเทพดังก้องในห้องสี่เหลี่ยม ประตูหน้าต่างเปิดกว้างให้ลมพัดผ่าน งูสีนิลสนิทเลื้อยคลานมากระซิบอยู่ข้างหูของนาง "...อย่างไรเสีย ข้าขอให้เจ้าเข้าใจว่าข้าไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าการที่เจ้าเป็นสมบัติชิ้นหนึ่ง หาใช่สตรีของข้าแต่อย่างใด" แล้วเหตุใดท่านต้องเอาอกเอาใจนาง ขนาดใต้เท้าจีกงและนางฟางเหนียงเอ่ยปากตำหนิว่าบุรุษไม่ควรอยู่ในห้องนอนตามลำพังกับสตรีซึ่งมิใช่ภริยาของตน และอาเป้ยมิใช่สมบัติธรรมดา นางมีใบหน้าอันงดงามมากพอจะทำให้ท่านกลายเป็นข่าวฉาวในเทวโลกได้ เทพอู่เฉินก็หาได้ฟังผู้ใหญ่ จำแลงกายเป็นอสรพิษ เปิดประตูหน้าต่างทุกบานอย่างเปิดเผย คอยเฝ้านางอย่างไม่ให้คลาดสายตา จะมีเพียงเวลาที่สตรีทั้งสองเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นางเท่านั้น เทพอู่เฉินถึงออกไปยืนรอด้านนอกในร่างบุรุษ อาเป้ยคิดถึงบุรุษเทพปีศาจยามนี้ นางคิดว่าสมองของท่านน่าจะไม่ปรกติ "ข้าว่าข้าคงจะเป็นสมบัติที่ท่านโปรดปรานมากที่สุด มากกว่าชิ้นใด ท่านจึงหวงแหนข้าถึงเพียงนี้ ไม่เช่นนั้นข้าคงเข้าใจผิดไปว่าท่านเป็นบุรุษเทพประหลาด การกระทำของท่านจึงมักขัดแย้งกันเองอยู่เสมอ" "เจ้าควรพักผ่อนให้มากกว่าพูดจาหยอกล้อกับข้า อาเป้ย ข้าไม่ใช่มิตรสหายของเจ้า" นางกำลังยิ้ม! หัวเราะเทพอู่เฉินด้วยเสียงแหบแห้งของนางอย่างไม่มีผู้ใดหาญกล้ากระทำมันมาก่อน ดวงตาเรียวรีของนางราวจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ จิ้งจอกไม่ว่าจะตระกูลไหน ล้วนมีนิสัยเช่นนางในเวลานี้ นางช่างทำตัวขวางหูขวางตา ทว่านำพาความรู้สึกชุ่มชื้นหัวใจอย่างน่าประหลาด เทพอู่เฉินนึกขัดหูขัดตานางนัก ทว่ายังคงจ้องมองดวงตากลมโต สดใสราวดอกไม้ผลิบานในสวนของทวยเทพ ในร่างอสรพิษ ชูคอตระหง่านอยู่ตรงหน้านาง "ใช่แล้วล่ะ... เป็นบุญของข้ายิ่งนัก ได้เป็นสมบัติอันโปรดปรานของท่าน... เทพอู่เฉิน"

It all began one late Winter but ended only months later when Summer came around. When Briella's boyfriend left for University, he left her with words that rang in her head. But it was weeks later that his words lost their true meaning. All it took was one phone call for it all to break into pieces... He broke up with her. Losing her faith in love, Briella doesn't want to fall head over heels again. She managed to live by her words for a few weeks. But one day, whilst in a hurry to class, Briella crashed into someone in the hallway... It was a guy. He was tall, handsome, blonde... Though the thought of this may come across as cliché, it is inevitable to think that something may happen between the two. But they only have until July to find out... *EXTRACT FROM THE BOOK* It was Valentines Day, both Briella and Nadia went out to the nearby dance that was held every year for Valentines Day. "Can you remind me of the reason for why exactly we are here, Nadia? Because, from what I can remember, we weren't asked out for by anyone!". "Sure, we have still come here, regardless of whether or not we were asked out or not. Besides, who knows? We might find someone tonight! I am sure that there are many lonely souls, just like us, out and about. Blending in with the crowd," Nadia replied. Little to Briella's knowledge, Nadia was right. "May I ask, what's such a beautiful lady like yourself doing all alone on Valentines Day?" A deep voice caught Briella's attention. Turning around, she saw a tall, handsome guy facing her. A small smile stretched across his lips. "I don't really have a Valentine this year... In fact, I don't even know why I agreed to come here, but hey, here I am..." Briella replied. She was just about to thank him for his compliment when suddenly his voice was heard once again. "Wait, like no Valentine... at all?". Briella shook her head as a reply. "Nope.". "Well..." he began. "Perhaps... I can change that. What do you say?". "What are you implying by that?". "Well...". He bowed down right before her. "Would you like to dance with me?... I'd like to be your Valentine this year.". That Valentines night was when Briella met her boyfriend, Dylan, and instantly fell in love with him.

Many think of the afterlife, some think they will face the judgment of God, some think they will only fade away in the darkness of nothing or that they will be reicarnated in another world. Like any nerd and otaku, Kaio belived/hopped that will be the last option that would happened to hum when he died, and that's what happened to him, he just didn't expect it to turn into a dungeon. Now he will have to adapt quickly, if he want to survive in this new world, that seems like a mixture of a western fantasy world and eastern cultivation, as possibly the only Dungeon in the world.

Hello. The story follows a boy. It highlights his life, the ups and downs and the lowest of low, the highest of highs. Rhyar Reinhardt, a weird name, has always been plagued by sickness since young. Unable to be involved with physical activities, living life hoping to not get sick again. He dreams of the day when his wish would be fulfilled, a wish to be healthy. On the first of July, after recently recovering from a severe illness, he enters a new school, where he hopes to be able to pass the time peacefully. Follow as he goes through his life, experiencing the difficulties of adjusting to a new environment, as well as his sick body. Every day, an emotion. Every night, an ominous tick. Maybe, just what you see isn’t always the truth.

Hello~ Whatcha doing around these parts, hm? Hi, I have a name, and I'm the main character of this shitshow of a story. So, wanna know more about me? My favourite food is tangerines, and you are obliged to keep quiet about my taste and preferences. I would say I'm a cheerful person, I like jokes, you know, I crack them from time to time. Wanna hear a joke? So there was a girl, right? Yeah, this girl got tired one day and started thinking of some stuff. Now, these things running through her head would be what most people call 'unhealthy', but this girl in particular thought it was fine. So what does she do next? Find out next time on- never. Dumb. Anyways, great that you're reading this right now, aren't we getting to know each other so much better? Hey, let's be real, you don't need to read this story, but I'll be grateful if you do. Who knows? You might like it. Where was I? Oh right, about me. Well, you can find out more about me if you read the story. *Wink**Wink*